Chapter 59
ရှီခိုင်ရှင်း လက်ရှိစိတ်မှာ ဂြိုလ်အပျက်အစီးတစ်ခုမှ အင်ပါယာကိုထိမှန်သည့်အခါတွင် ဖြစ်လာသော မီးတောင်ပေါက်ကွဲမှုနှင့်တူသည်။
"ခဏ.."
ခဏမျှ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောက် ရှီခိုင်ရှင်းက ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။
"အခု မာရှယ်လ်က မင်းကိုလိုက်နေတာမဟုတ်ဘူးလား"
ကျွင်းချင်ယွီက လက်ဖက်ခြောက်အိတ်ကို ဆုတ်ဖြဲကာ ရေနွေးအနည်းငယ်ထည့်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်တွင် ပထမလက်ဖက်ခြောက်ကို သွန်လိုက်ပြီး မေးလာ၏။
"မင်းဘယ်လိုထင်လဲ"
"ကျွန်တော်ထင်တာက..."
ရှီခိုင်ရှင်းက ခေါင်းကုတ်လိုက်ကာ ထိုအကြောင်းကို တွေးပင်မတွေးနိုင်တော့ချေ။
သူရှင်းရှင်းလင်းလင်း မတွေးနိုင်မှီ ဖုယွမ်ချွမ်းက တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ကာ ဝင်လာသည်။
ရှီခိုင်ရှင်းက အလျင်အမြန် ထရပ်လိုက်သည်။
"မာရှယ်လ်."
ဖုယွမ်ချွမ်းကိုကြည့်ပြီးနောက် လက်ဖက်ရည်လုပ်နေသည့်ကျွင်းချင်ယွီကိုကြည့်ကာ ရှီခိုင်ရှင်းက ခေတ္တမျှစဥ်းစားပြီး ပြောလိုက်သည်။
"မာရှယ်လ် ၊ ဘာမှမရှိတော့ဘူးဆို ကျွန်တော် သွားပါတော့မယ်"
"ပြန်သွားတော့..."
"ဟုတ်ကဲ့!"
ခွင့်ပြုချက်ရသည်နှင့် ရှီခိုင်ရှင်းက တံခါးကိုဖွင့်ပြီး တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ရှောင်ပြေးသွားလေသည်။
ကျွင်းချင်ယွီက လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း လျှောက်လာပြီး ပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည်။
"အထုတ်ပေါ်မှာရေးထားတာက ဒီလက်ဖက်ရည်က ကောင်းကောင်း အိပ်ပျော်စေတယ်တဲ့၊ ကျွန်တော် အနံ့ခံကြည့်တော့ သာမန်လက်ဖက်ရည်နဲ့သိပ်မကွာပါဘူး၊ ခင်များဘယ်လိုအရသာခံတာလဲ"
ဖုယွမ်ချွမ်းက လက်ဖက်ရည်ကို ယူလိုက်သော်ငြား မသောက်ခဲ့ပေ။ ထိုအစား သူကမေးလိုက်သည်။
