Chapter 62
ဖုယွမ်ချွမ်းက ရေခဲမုန့်ခွံကို လွှင့်ကာ ရှောင်ယွီ၏ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။
"အပန်းဖြေဥယျာဉ်မှာ မင်းကြိုက်တာတွေ့ဖူးလို့လေ၊ သူတို့အားလုံးက Cကြယ် ရဲ့ ရေခဲမုန့်က အရသာရှိတယ်လို့ပြောလို့ စမ်းကြည့်ဖို့ နည်းနည်းဝယ်လိုက်တာ"
ကျွင်းချင်ယွီ ဇွန်းကိုကိုက်ကာ အေးခဲသွားသည်။ သူရေခဲမုန့်မစားရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်ကာ အရသာတကယ်ရှိသောကြောင့် တကယ်ကောင်းတယ်ဟု တွေးခဲ့မိခြင်းပင်။
ဖုယွမ်ချွမ်းက သူ့အတွက် ရေခဲမုန့်တွေအများကြီး ဝယ်ပေးလိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ခဲ့ပေ။
ပုံးက မည်မျှကြီးသည်ကို သူတွေ့ခဲ့ရပြီး ဖုယွမ်ချွမ်းက နည်းနည်းလေးဝယ်ခဲ့သည်ဟုပင် ဆိုသည်။
သို့သော်ငြား အရွယ်အစားကိုအကဲဖြတ်ရလျှင် ဖုယွမ်ချွမ်းက အရသာမျိုးစုံကို အများကြီး ဝယ်ခဲ့ပုံရ၏။
အရသာတစ်မျိုးကို မည်မျှဝယ်ခဲ့သလဲဆိုတာကိုတော့ သူမသိပေ။
ကျွင်းချင်ယွီ ဇွန်းတစ်ချောင်းယူကာ ဖုယွမ်ချွမ်းကို ကျွေးလိုက်သည်။ "အရသာရှိတယ်"
"အင်း" ဖုယွမ်ချွမ်းက တစ်ဇွန်းသာစားလေသည်။ "စားပါ၊ မင်းစားပြီးရင် အိမ်ပြန်ကြမယ်"
ကျန်သည့်ရေခဲမုန့်များကို အထူးအပူချိန်ထိန်းသေတ္တာထဲတွင် ထည့်ထားသဖြင့် ခဏနှင့်အရည်ပျော်သွားမှာမဟုတ်ရကား စိတ်မပူပေ။
ကျွင်းချင်ယွီ ခေါင်းညိတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "ကောင်းပြီ"
ရေခဲမုန့်လေးတစ်ဗူးကို ဖြည်းညှင်းစွာစားသော်ငြား ကြာကြာမခံပေ။
သို့ပေမယ့် စားပြီးသွားသောအခါ သူ့ပါးစပ်မှာ လုံးဝမနာတော့ချေ။။
သူထွက်လာသောအခါ ရုံးဘေးရှိ တရားထိုင်ခန်းအား တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိနေသကဲ့သို့ ပြင်ဆင်ထားသည်ကို ကျွင်းချင်ယွီ သတိပြုမိသွားသည်။ ဟိုအရင်က သူဘယ်သူ့ကိုမှ မမြင်ဖူးပေ။
ရှောင်ယွီက အနည်းငယ်စိတ်လွတ်နေသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသဖြင့် ဖုယွမ်ချွမ်းက "ဘာကြည့်နေတာလဲ"
