Chapter 18
ဒါက... ဝိညာဉ်စွမ်းရည်လား။
အသီးအရွက်ထဲမှ ဝိညာဉ်စွမ်းရည်မှာ အဘယ့်ကြောင့် အရသာရှိနေရပါသနည်း။
ထို့အပြင် အသီးအရွက်များ၏အရသာမှာ သူတို့စားနေကျ ခြောက်ခြောက်သွေ့သွေ့ ခါးသက်သော အရသာ မဟုတ်ချေ။
ဆန့်ကျင်ဘက် အနေဖြင့် ချိုမြကာ ဒိန်ချဉ်ဖြင့်ရောစပ်ထားသည်။ အဆုံးသတ်အရသာမှာ အနည်းငယ်ခါးသော်လည်း မစားနိုင်လောက်အောင်တော့ မဟုတ်ချေ။
စားလိုက်သော အချိန်မှာပင် စကားပြောနေသော သူများ တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်း လည်း မြည်းကြည့်လိုက်၏။
ကျွင်းချင်ယွီ ဖုယွမ်ချွမ်း ကိုမျက်တောင်မခတ်ဘဲ ကြည့်နေသည်။
အရသာကို ချိန်ညှိရန် ကြယ်တာရာ အသီးအရွက်များကိုလည်း အများအပြားသုံးခဲ့သည်။ ဖုယွမ်ချွမ်းက နေရာလွတ်နယ်မြေမှအသီးအရွက်ဖျော်ရည်များကို မြည်းစမ်းဖူးပြီး အရသာရှိမနေသင့်သော အရာများမှန်း သူသိသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်း တစ်ပန်းကန်လုံး ကုန်သွားကာ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသော ရေသူလေးကို “စားလို့ကောင်းတယ်..” ဟုပြောလိုက်၏။
"အာ…" ကျွင်းချင်ယွီ ရှက်ရှက်ဖြင့် ဖုယွမ်ချွမ်း၏လက်ချောင်းလေးကို တွယ်ဖက်ကာ အမြီးမှာလက်ကောက်ဝတ်နားတွင်ရစ်ပတ်နေလေသည်။
မင်းကို သဘောကျတယ်။
ရှီခိုင်ရှင်း တစ်ပန်းကန်ကုန်သွားသော အခါ ပြောလိုက်၏။ "မာရှယ်…ဒါက တကယ် အရသာရှိတာပဲ…”
သူ ခုနက စားလိုက်သော အသီးအရွက်များထက် ပိုကောင်းသည်။
ရှီခိုင်ရှင်း မေးလိုက်၏: "ဘာလို့ ဒီအသီးအရွက်တွေရဲ့ အရသာက ပြောင်းသွားတာလဲ…”
အင်ပါယာတွင် သူတို့ရာထူးများမှာ မနိမ့်ချေ။ နေ့တိုင်း အင်ပါယာမှ ခွဲခြမ်းပေးအပ်သော အသီးအရွက်များရရှိသော်လည်းဘယ်တုန်းကမှ ဒီနေ့စားသောအရာလောက် စားမကောင်းချေ။
တစ်ချို့သော အားဖြည့်စာများမှာ အားဖြည့်စာဖြင့်ပင် မလုံလောက်ဘဲ မစားနိုင်လောက်သော(အရသာဆိုးသော) အသီးအရွက်များဖြင့်သာာဖြည့်ဆည်းရလေသည်။
