Chapter 43
ထိုအချိန်တွင် ကျွင်းချင်ယွီအဝတ်အစားများကိုယူကာ နေရာလွတ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ဖုယွမ်ချွမ်းက အလုပ်များနေပြီး သူလည်းအလုပ်စလုပ်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။
နေရာလွတ်ထဲမှ သူပျိုးထောင်ထားသည့် အပင်များအားလုံးမှာ မရှင်သန်နိုင်ချေ။
မရှင်သန်နိုင်သည့်အခြေအနေလည်းရှိသော်လည်း သာမန်မြေကြီးထက်တော့ ပို၍ရှင်သန်နိုင်ချေ ရှိသည်။
ကျွင်းချင်ယွီ တစ်ဝက်တစ်ပျက်နှင့် သေနေသောအပင်များကို နှုတ်ပစ်လိုက်သည်။ မဟုတ်ပါက လောကအသက်စွမ်းအင်ကို ဖြုန်းတီးနေသလိုပင်။
ခဏအတွင်းမှာပင် သူက အကုန်နှုတ်ပစ်လိုက်သည်။။
ပြီးသွားသောအခါ မှည့်နေသော အသီးအရွက်များကို ခူးယူသည်။
နေရာလွတ်မှာ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်သွားသည်။
---
ထိုအရာများကို အကုန်ရှင်းရန် ရက်အနည်းငယ်ကြာသွားသည်။
နောက်ဆုံးအပင်သေများကို လွှတ်ပစ်ပြီးသောအခါ ကျွင်းချင်ယွီ လက်ခုပ်တီးလိုက်သည်။
ကွန်ပျူတာရှေ့တွင်ထိုင်နေသော ဖုယွမ်ချွမ်းက ရေသူလေး နေရာလွတ်မှ ထွက်လာသည်ကို မြင်သောအခါ ပြောလိုက်သည်။
“ ဆိုင်ကို ပြင်ဆင်တာပြီးသွားပြီတဲ့…၊ အတွင်းပိုင်းပုံလေးတွေ ပို့ပေးလိုက်မယ်…၊ ပြောင်းချင်တာရှိရင်ပြောနော်…”
"ဟုတ်ကဲ့ပါ…" ဟူ၍ပြောလိုက်ပြီး ကျွင်းချင်ယွီ အိပ်ရာပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။ လူအဖြစ်မပြောင်းသွားဘဲ ရေသူလေးအရွယ်ပင်ဖြစ်ကာ အမြီးကိုသာ ခြေထောက်များအဖြစ်ခွဲလိုက်သည်။
အိမ်တွင်ရှိနေလျှင် သူ့အနေဖြင့် ဝိဥာဥ်စွမ်းအင်များကို များစွာမသုံးစွဲပဲ ခြွေတာနိုင်လေသည်။
ဆိုင်ပြင်ဆင်သည်မှာ ထင်ထားသည်ထက်ပင် မြန်၏။
ခုနစ်ရက်ပင် မကြာလိုက်ချေ။ ပုံများကိုကြည့်လိုက်သောအခါ အကြမ်းဖျင်းပြင်ဆင်မှုများတော့ ပြီးသွားပြီဖြစ်၏။ စားပွဲနှင့်ထိုင်ခုံများလည်း ပြီးသွားလေပြီ။
