I'm The Substitute Wife [COMPLETED]

Kabanata 19

"Hindi na naman siya kumain?" dinig ni Imari na tanong ng kanyang kapatid sa kalalabas lang na si Ate Lani.

She didn't eat last night and even this morning. She has no appetite. When she's hungry, she goes out, it's just that her meal isn't at the right time. It's been four days since they got home here in Mallorca. And for those four days, she was only in her room. Ayaw niyang lumabas, nawawalan siya ng gana. Her grandparents found out what happened to her, how she ended up in the Philippines and what her father did to her. The only thing they didn't know was what Rouge did to her. She didn't have the courage to tell them about it and she was ashamed especially of herself. Nagalit ang abuelo't abuela niya sa mga nalaman at gaya ng sabi ni Amari, tutulungan sila ng kanilang abuelo na maipakulong at sampahan ng kaso ang kanilang ama, na siyang pinag-utos na nito sa tauhan nito na nasa Pilipinas.

"Busog pa raw po siya, senyorita," sagot ni Ate Lani rito dahil iyon ang sinabi niya kanina kahit pa ilang beses siya nitong pinilit.

"Busog? Hindi nga kumain iyon kagabi at kaninang agahan! Pinilit mo ba?"

"Opo, senyorita, pero ayaw talaga, e."

"Sinubuan mo sana! Stupida!" bulyaw ni Amari rito.

Hindi lingid sa kaalaman ni Imari na hindi gusto ito ng mga kasambahay nila kahit noon pa man dahil sa ugali nito. Minsan na niyang narinig sa mga 'to nang mapadaan siya papuntang kusina na pinag-uusapan ang hindi pagkagusto sa mataray at palautos na ugali ng kanyang kapatid.

Nang makabalik sila dito sa Mallorca, hindi sila nagkaroon nito ng oras na mag-usap sa mga nangyari dahil inabala agad nito ang sarili sa pagtulong sa negosyo ng kanilang abuelo't abuela. Tumutulong siya noon, pero iyong madali para sa kanya ang ibinibigay ng kanyang abuelo dahil hindi naman iyon ang natapos niya, hindi tulad nito. Bumukas ang pinto at malakas na kumalabog iyon nang isinirado. Tiningnan niya kung sino ang gumawa niyon at nakita ang nagagalit na mukha ni Amari.

"Ganyan ka na lang ba, huh?" sikmat nito.

She ignored her and looked away. She didn't want to answer it because she didn't have the strength to talk to her. Ang tanging nais lamang niya'y ang presensiya nito at hindi ang galit nito. Narinig niya ang paglapit nito, saka hinablot paalis ang comforter sa katawan niya.

"Ate!" naiinis, aniya. Babawiin sana niya ang comforter sa kamay nito nang mabilis nito inilayo iyon at itinapon sa sahig. "Ano ba, Ate Amari!" Hindi ba 'to marunong makiramdam.

"Get up there," tiim bagang sabi. Imbes na sagutin 'to, humiga siya ulit patalikod rito. "Hindi mo ako madadaan sa mga ganyan mo, Imari! Don't act like a child here!" Hinablot siya nito sa palapulsuhan at kinaladkad paalis sa kanyang kama.

"Amari! Let me go!" Bumagsak siya sa sahig at hindi man lang ito natinag kung nasaktan ba siya o hindi. Napahawak siya sa sofa para pigilan ang paghila nito sa kanya.

"Fix yourself, Imari. Don't you have feelings for people who worry about you, huh?" She took her to her bathroom and pushed her into the shower area. Why can't she understand what she feels and what she only wants right now? Lalabas sana siya uli nang maagapan siya nito at itinulak muli sabay bukas ng shower valve.

"Amari!" hiyaw niya dahil sa sobrang lamig ng tubig na tumama sa kanyang buong katawan. Tinabig niya ang kamay nito't nanlilisik ang mga tingin na ibinigay rito.

"What? Are you mad at me now? Why because I dragged you to take a shower or because I forced you to come home here in Mallorca?" nanunuya, anito.

Either way, that's not her reason. Because first of all, she really wants to go back to her grandparents. Secondly, she wants to get away from the person who hurt her so much. Ang ikinagagalit niya lang ay bakit hindi siya maintindihan nito, gayong alam naman nito ang kanyang pinagdaanan sa asawa nito. Kung bakit hindi man lang siya binigyan nito ng oras para damayan siya. She needs her right now because she knows she understands her, but where is she? Mas binigyang pansin pa nito agad ang negosyo ng kanilang abuelo kesa ang samahan siya't damayan. Why because her husband hurt her? Is she mad because something happened to her and to her husband? So instead of sympathizing with her, she chose to leave her and feel the pain alone?