I'm The Substitute Wife [COMPLETED]

Kabanata 48

DEATH is the most painful thing that can happen to a person. And that was the most painful thing that happened to Rouge and Imari.

"I'm sorry, Mr. Altavilla, we did everything to save your child from your wife's womb," the doctor told him. His mother who was behind him gasped and cried.

Rouge was shocked and unable to process what the doctor told him. Even after the doctor left, he still stood there and couldn't move.

"Rowan, ang apo natin," dinig niya mula sa kanyang inang umiiyak.

"No...no," he said shaking his head. Not their child. "Nooo!" galit niyang sigaw na umalingaw-ngaw sa buong hallway ng emergency room.

"Rouge!" his parents called him.

"Bud, where are you going?" Luca followed him. His fists were clenched as he headed to a place. The people he passed in the hospital hallway looked at him. Batid niya ang takot at pagilid ng mga 'to upang makadaan siya. "Rouge--" sinuntok niya ang kaibigan nang hawakan siya nito sa balikat para sana pigilan.

"Fuck!" Napahawak ito sa panga dahil sa lakas ng kanyang pagkakasuntok. Kilala siya nito't alam nito na 'pag ganito ang nararamdaman niya, walang puwedeng pumigil sa kanya.

Iniwan niya 'to roon at nagpatuloy sa paglalakad. Napahinto lamang siya nang makita ang hinahanap. Tiim bagang na tiningnan niya ang pangalan ng silid sa ibabaw, Mortuary. Walang anu-ano'y binuksan niya ang pinto roon at pumasok. Unang bumungad sa kanya si Almira na umiiyak. Bumaling ito sa kanya't tumiim ang bagang. Sinalubong siya nito at akmang sasampalin nang mabilis niyang nahuli ang pupulsuhan nito't mariin na hinawakan, gustong-gusto niyang baliin iyon. Napangiwi ito sa kanyang ginawa.

"You have no right to be angry with me, Almira. Kung may dapat na magalit at mamuhi dito, ako dapat iyon!" He angrily let go of her wrist and bumped her shoulder.

"You killed my father!" she shouted furiously. 

Yes, he killed him. He killed Mariano Montalba. Nang makita niya ang pagtayo nito at pag-umang ng baril kay Imari, inunahan niya 'to ngunit ang hayop naikalabit pa rin nito ang gantilyo at nakapagpaputok ng dalawang beses na siyang tumama kay Amari dahil niyakap nito ang kapatid. Hindi niya tinigilan 'to nang makita ang pagbagsak ng dalawa sa kanyang harapan at nanggigigil na binaril. Napatigil lamang siya nang kinuha sa kanya ni Luca ang kanyang baril.

"And he killed my child!" Nilapitan niya uli 'to na ikinaatras nito. He grabbed her arm and looked hatefully into her tear-filled eyes. He didn't feel any pity for her at all. Pagkamuhi at matinding galit sa pamilya nito, iyon lang ang nasa kanyang puso. Hindi sapat ang buhay ng ama nito sa lahat ng kahayupan na ginawa sa babaeng mahal niya at sa pamilya. "It's not enough for your father to just die!" bulyaw niya.

"Wala ka ring pinagkaiba sa'king ama! Napakahayop mo rin!"

"Ako pumatay ng hayop at demonyo, pero ang ama mo pinatay niya ang anak ko! Ang anak namin na hindi niya binigyan ng pagkakataon para mabuhay sa mundong 'to! Si Amari na kapatid mo, nasa operating room nakikipaglaban sa buhay niya! Ang asawa ko....ang asawa ko na kamuntikan na rin mawala sa'kin! Ngayon, sino sa'min ang napakahayop, Almira, huh?!" Almira shook her head as the tears continued to fall.

Rouge let go of her and quickly approached Montalba's corpse. Sinuntok niya ito. Pinigilan siya ng dalawang nagbabantay roon ngunit itinulak lamang niya ang mga ito at hinarap muli ang bangkay ni Montalba. Pinagsusuntok niya ang mukha nito sa sobrang galit at sakit na nararamdaman niya sa sandaling iyon. He poured everything into him. Montalba broke half of his heart when he took away their child's right to live. Napakasakit...sobra.

Tumutulo ang luha ni Rouge habang pinagsusuntok niya ito. Bakit ang anak pa nila? Bakit kailangan pang bawiin sa kanila ang anak nila? Bakit?!

"Enough! Tama na, please. Wala ng laban ang papa ko. Tama na...tama na!"