The Enemy's Daughter (On-going)

Chapter 15 - Misunderstanding

ZAIA'S POV

Tumawag si ZAIA sa kanyang parents para ipaalam na for admitting sya sa Hospital. Bumaba kasi ang kanyang platelet count and positive sya sa dengue test. Di nya pinaalam kay Caleb na kaya sya e admit sa hospital dahil nagkaroon sya ng dengue. Ayaw lang naman nya na mag-aalala lalo ito sa kanya. Sinabihan nya rin ito na wag na mag-aalala sa kanya at andyan naman ang kanyang mga magulang para alagaan sya.

"Mom you can go home and take a rest. Bea will take care of me, okay?"

Naawa na sya sa Mommy nya dahil nag-aalala pa rin ito sa kalagayan ng kanyang Daddy Zach. Tatlong buwan na nilang sinusuyo si Zach para bumisita sa Doctor pero laging tumatanggi ito.

"Call me if you need anything okay? Nakausap ko si Dr. Tan and she told us to monitor you from time to time."

"Don't worry about me, Mom! Just take care of Daddy,okay?"

Ipinahatid nya ang kanyang Mommy kay Bea sa labas. Ilang minuto pa lang nang lumabas si Bea at Mommy nya ng may kumatok sa pintuan. Nagulat sya ng makita si Deziree.

"Hi! How are you?"

Tanong ni Dez sa kanya. Inilapag nito ang dalang isang basket ng prutas sa mesa at humila ng upuan para maupo.

"Getting better." Ang totoo ay nang hihina pa rin ang pakiramdam ko. "Thanks for coming Dez." I sincerely said.

"Caleb wants to go home but I told him you are fine now."

Minsan talaga ang OA ni Caleb! "My nephew really cares for you Zaia." Ngumiti sya sa akin at hinawakan ako sa kamay.

"Take care of yourself. Caleb get so worried that willing to go home asap. Ngaun ko lang nakita na nag-aalala sya ng sobra. Kahit kela kuya ay hindi nag papakita ng emosyon nya yan. Mailap sya sa amin. We are thankful that he meets you." Napangiti ako sa mga sinabi nya. I feel like I am very special to Caleb.

Mahigit isang oras din si Deziree sa aking kwarto. Tinawagan din namin si Caleb para makausap. After 5 days of being confined from the hospital. Finally, Dr. Tan allows me to go home. Pagkalipas ng dalawang araw ay nagpasya na ako na bumalik sa trabaho. Deziree told me to file a leave para daw makapag pahinga pa nang matagal but I don't want to. Mas maraming pasyente ang naghihintay sa akin sa hospital. I care about my patient at nakakarecovered na din ang katawan ko.

Nag di-drive ako papunta sa hospital ng tumunog ang cellphone ko. Itinabi ko muna ang sasakyan. Napangiti ako ng makita na si Caleb ang tumatawag. Mabilis ko itong sinagot.

"Hi!"

Nag sasalpukan na naman ang mga kilay nya. Ang gwapo nya talaga pag nag susungit. Simula kasi ng mahospital ako hanggang sa makalabas ay lagi na lang nag sasalpukan ang mga kilay nya tuwing mag vi-video call kami. Lagi din nya ako senesermonan like Dad.

"Zanaya Aliane!"napapitlag ako sa pagkakabuo nya ng pangalan ko. "I told you to take a rest. Deziree told me you didn't file for a leave. Are you going to work?"

"I am fine now, Caleb. I need to take care of my patients too. 2 days rest is enough okay?"

"Go home and take a rest!"

"Okay na ako."

"Why you didn't tell me the truth? You just recovered from dengue and you want to work now?"

Nagulat ako sa sinabi nya. Did Ate Dez told him the truth? I doubt! Pinakiusapan ko sya na wag sabihin kay Caleb.

"I don't want you worry and beside I am okay now."