BODYGUARD / JİKOOK

14

Jimin evine şirketin arabası ile dönerek, kendini odasına kapattı. Arkadaşları ile görüşmek istemiyordu, şirkete gitmek istemiyordu, sadece ve sadece odasında kendi ile baş başa kalmak istiyordu.

"Oğlum demek şirketten döndün."

Jimin babasına kısa bir bakış atarak, önüne döndü. Babası ona ilk defa bu kadar yakın gelmişti.

"Baba, lütfen artık benden bir şey bekleme.. ben bittim."

Bay Park oğlunun bu durgun hâlini yabancılayarak, elindeki bastonunu bıraktı ve oğlu Jimin'e doğru yaklaştı.

"Jimin inan bana seni bu şekilde görmek istemezdim. İnan bana seni bu hâlde, görmek hiç istemezdim. Benim senden isteğim herkes gibi, bir Jungkook gibi olmandı ama sen yıprandın."

Jimin dolu ve bir o kadarda yorgun bakışlarını babasına çevirdi.

"Bende senden beni değiştirmeni istemedim bana. Benden isteğin şey düz ve sıradanlıktı bunu Jungkook ile, her neyse."

Jimin ayağa kalkarak cama doğru ilerledi. Hava kararmak üzereydi.

"Jimin oğlum ben diyorum ki.."

"Hayır baba, lütfen ama lütfen bana bir şey söyleme."

Bay Park oğluna doğru yaklaşarak, elini oğlu Jimin'in saçlarına koydu. Çok yıpratmıştı oğlunu biliyordu ama artık onun istediği hayatı yaşatacaktı.

"Seni bir aylığına Maldivlere göndereceğim oğlum buna ne dersin?"

Jimin başını babasına çevirdi. Maldivler'de tatil mi? Aylar önce hayalî olan o mükemmel tatil.. şimdi, peki şimdi?

"İstemiyorum baba. Sadece yalnız kalmak istiyorum odamda."

Bay Park elini dizine koyarak, ayağa kalktı. Oğlunu anlayamıyordu ama bir süre odasında tek kalması belki ona iyi gelecekti.

"Peki oğlum ama fikrin değişirse sana karşı çıkmayacağım."

Jimin başını sallayarak, banyoya doğru ilerledi ılık bir duşun ardından dinlenmek iyi gelecekti.

...

Jungkook yatağına uzanmıştı o gece ama aklından asla gitmeyen o yüz onu rahatsız ediyordu.

"Hadi ama artık bir sorumluluk içerisinde değilim o orada mutlu ve ben ise evimde rahatım."

Jungkook ayağa kalkarak, evden dışarıya çıktı. Hava oldukça kasvetli ve karanlıktı. Düşünceleri ise duman..

Mutlu ve huzurlu.

Arabanın kapısını açarak, o gece Jimin ile gitmiş olduğu o manzara karşısında uçurum kenarına doğru sürdü arabayı. Bu sefer yanında ne bir sigara, ne bir alkol, nede bir bira vardı.. yalnızca kendisi..

...

Jimin yatağında yatmaktan sıkılarak eline telefonunu alarak, Jungkook'un son görülmesine kısa bir bakış attı.

-Jungkook neredesin?

Jungkook cebinde titreyen o telefonu eline alarak, sıkıntılı bir nefes verdi. 'Jimin' yazısı ile başını tekrardan manzaraya çevirdi. Şuan yanında bir sigara bile istemiyorken, Jimin'in çenesini asla çekemezdi.

Jimin görüldü yemenin verdiği sinir ile telefonunu yere fırlattı. Şu hayatında en nefret ettiği şey başına Jungkook tarafından, koruma olarak başına koyulan adamdan gelmesi..

"Aptal!"

...

Gün ışıkları odayı sarıp sarmalıyorken, Jimin gözlerini tavanın beyaz renginden almadı. Alamadı.

"Oğlum gelebilir miyim?"

"Gel.''

"Gelme"

"Demek uyandın oğlum hadi hazırlan dışarıya çıkıyoruz."

"Hiç uyumadım ki uyanayım baba..."

"Ben gelmek istemiyorum baba."

Bay Park, Jimin'in yanına oturarak, bastonunu duvara yasladı. Oğlu ile artık iletişim kuramaması beklediği tepki değildi.

"Peki, peki senin canını sıkmayacağım ama sadece sana şunu söylemek için geldim."

"Dinliyorum baba ama lütfen beni bir yere götürmek istediğini söyleme."

"Hayır, oğlum hayır.. sen değil, ben gideceğim bu gece."

"Nasıl yani? Nereye gideceksin."

Bay Park, ellerini uzatarak bastonunu aldı ve ayağa kalktı.

"Şu hiç sevmediğin, yanına bile gitmek istemediğin dayının yanına gideceğim oğlum. Farkındasın oğlum benim bir yaşım var ve artık bu evde kalmak istemiyorum."

Jimin başını önüne çevirdi. Babasının gidip gitmemesi umrumda bile değildi. Babasının ortadan kaybolması Jimin için çok güzel bir şey olacaktı.

"Anladım ama benide o dayımın yanına götürmek için zorlama baba.. biliyorsun o ev çok küçük ve çok sıkıcı hem o adamın kendisinden hiç hoşlanmıyorum."

Bay Park odayı terk ederken, Jimin derin bir nefes aldı. Bu gerçek miydi gerçektende? Babasının gidişi demek her şekilde istediğini yapması demekti.

"Oğlum unutmadan bir hafta içinde geri dönerim."

Bay Park seslendiğinde, Jimin gülümseyerek ayağa kalktı ve cama doğru ilerledi.

"Tamam baba."

Akşam oldu Bay Park evi terk etti ve Jimin evde yalnız kaldı.

Bu hafta Jimin için çok renkli geçecekti.