Office 322

31. Α & Α

Αχιλλέας

" Αφεντικό;"

Κάλυψα τα μάτια μου, μουρμούρισα μια βιαστική συγγνώμη και έψαξα για το πόμολο της πόρτας κλείνοντας την πίσω μου με δύναμη.

Γιατί δεν είχαν κλειδώσει;

Ακουγόμουν λαχανιασμένος λες και είχα τρέξει μαραθώνιο. Ποτέ δεν είχα ντραπει τόσο πολύ στη ζωή μου ακόμη κι όταν είχα πιάσει στις σχολικές τουαλέτες τον φίλο μου με την απουσιολογο.

Φαίνεται ότι ο εθισμένος στους υπολογιστές βοηθός μου ήταν πιο τυχερός από εμένα σήμερα.

Μα, με την Λίνα;

Αυτό δεν το περίμενα ποτέ. Αν μου το έλεγε κάποιος και δεν το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια , θα γελούσα.

Από ολόκληρο τετραώροφο κτίριο έπρεπε να διαλέξει την φίλη της Αριάδνης;

Γύρισα πίσω στο γραφείο μου και γέμισα το ποτήρι μου με ουίσκι. Δεν έπινα ποτέ τόσο νωρίς μέσα στη μέρα αλλά αυτή τη στιγμή ήταν η μόνη μου παρηγοριά μέχρι να έρθει να με βρει ο Ιάκωβος.

Μπορούσε η μέρα μου να γίνει ακόμη χειρότερη; Πρώτα χάλασα την σχέση μου με την Αριάδνη και τώρα χάλασα και το φλερτ του βοηθού μου.

Αριάδνη

" Υπάρχει κάτι που πρέπει να μου πεις;" Γύρισα απορημένη να κοιτάξω τη φίλη μου με το ξυλάκι από το κινέζικο στο χέρι μου.

" Τι εννοείς;"

" Εννοώ ότι δεν έχεις δικό σου γραφείο; Είσαι όλη μέρα μέσα στα πόδια μου. Τι συνέβη πάλι μεταξύ σας;"

" Τίποτα δεν συνέβη. Τόσο κακό είναι που θέλω να περάσουμε χρόνο μαζί;"

Η Στέλλα με κοίταξε με ένα βλέμμα που δεν μου άφηνε περιθώρια να συνεχίσω τα ψέματα.

Έτσι, της είπα όλη την αλήθεια. Από την αρχή και με λεπτομέρειες . Καλά, άφησα έξω τις λεπτομέρειες της ένωσης μου με τον Αχιλλέα όσο κι αν επέμενε να μάθει. Αλλά της περιέγραψα τα πάντα, πως ξεκίνησε και τι μου αποκάλυψε για τον Στρατή. Της είπα για τον μελλοντικό γάμο του και την στάση μου απέναντι του.

" Το να τον αγνοείς δεν οδηγεί πουθενά. Η έλξη είναι μεγάλη και αν δεν το ζήσεις έστω και για λίγο θα σου μείνει απωθημένο." Συμπέρανε και την έβλεπα σκεπτική να με κοιτάζει σαν να με λυπόταν για το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμουν.

" Μου λες δηλαδή να είμαι μαζί του για ένα μήνα και μετά να μαζεύω από τα πατώματα την ραγισμένη μου καρδιά;"

" Δεν είναι αναγκαίο να το δεις από αυτή την πλευρά. Αν συμβιβαστείτε ότι είναι μόνο αμοιβαία ικανοποίηση αναγκών, τότε δεν χρειάζεται να πέσεις σε κατάθλιψη όταν θα τελειώσει. "

" Αμοιβαία ικανοποίηση αναγκών;" Στένεψα τα μάτια μου στην ιδέα της.

" Δεξου το από τώρα ότι θα τελειώσει και μην έχεις ελπίδες. Είναι μόνο σεξ να επαναλαμβάνεις μέσα σου και προσπάθησε να του το μεταφέρεις και εκείνου αυτό με την συμπεριφορά σου."

" Το έχεις εφαρμόσει αυτό που μου λες ή κάνεις πειράματα μαζί μου;"

Δεν ήταν κακή η ιδέα της αν το σκεφτόμουν καλύτερα. Εξάλλου αυτό είχε προτείνει και ο Αχιλλέας με λιγότερα λόγια.

" Δεν ξέρω αν πιάνουν, από ένα περιοδικό τα διάβασα εγώ. Πάντως δεν χάνεις τίποτα να δοκιμάσεις. "

Ξεφυσηξα μπερδεμένη. Πέταξα το κινέζικο στην άκρη γιατί η όρεξη μου είχε κάνει φτερά. Ένιωθα έναν κόμπο στο στομάχι και πέρασα νευρικά τα δάχτυλα μου μέσα από τα ατίθασα μαύρα μαλλιά μου, μια κίνηση που μου θύμισε τον Αχιλλέα και τη στιγμή πάθους που είχαμε μοιραστεί στο κοινό μας γραφείο.

Αχιλλέας

" Μα καλά, Ιάκωβε με την Λίνα;" Τον ρώτησα με το που πάτησε το πόδι του στο γραφείο μου.

" Ήταν η πρώτη κοπέλα που συνάντησα όταν είχαμε έρθει για πρώτη φορά εδώ μέσα. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά."

Το πρόσωπο του γελούσε και ήμουν σίγουρος ότι αναβιωνε στο μυαλό του όλα όσα του είχε κάνει η μαυρομαλλα. Κάθισε απέναντι μου και του εξέφρασα την λύπη μου που τους διέκοψα.

" Δεν πειράζει, αφεντικό. Έπρεπε να είχαμε κλειδώσει", μου απάντησε άνετος και τον κοίταξα καχύποπτος.

Κοίτα που το σεξ αλλάζει τον άνθρωπο.

" Δεν μου είπες τι με ήθελες."

Και άρχισα να του τα λέω όλα από την αρχή.

Ανοιγοκλεισε κάμποσες φορές το στόμα του και έτριψε νευρικά τον αυχένα του. " Δεν θέλω να ξέρω τι θα κάνει όταν το μάθει... Πώς την πάτησες έτσι αφεντικό;"

Αναστέναξα θλιμμένα. " Το ξέρω ότι τα έκανα σκατά και τώρα δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα. Θέλω να προσέξεις να μην σου ξεφύγει τίποτα στην Λίνα. " Τον κοίταξα παρακλητικά.

" Θα είμαι προσεκτικός. Μην ανησυχείς. Και όταν έρθει η ώρα της δίκης τι θα κάνεις;"

" Μακάρι να ήξερα..." Κατέβασα όλο το ποτήρι μου μονορουφι και ο Ιάκωβος με κοίταξε ανήσυχος.

" Εγώ φταίω. Δικό μου ήταν το σχέδιο αλλά δεν περίμενα ότι..." Άφησε μετέωρη την πρόταση του.

Ούτε εγώ το περίμενα αλλά τόσα χρόνια ήμουν δέσμιος του μυαλού μου. Μόλις την είδα ξανά, ήθελα να ζήσω αυτά που στερήθηκα. Τα έβαλα όλα στην άκρη και αφοσιώθηκα στο να την κάνω να με θέλει. Και όταν τα κατάφερα όλη η σκληρή πραγματικότητα ήρθε να μου υπενθυμίσει τα λάθη μου.