Office 322

34. Αριάδνη

🎶 Όσο κι αν μοιάζω
να είμαι δυνατή απ' έξω
να ξέρεις δεν μπορώ να αντέξω
χωρίς εσένα ούτε λεπτό...🎶

______________Αριάδνη_______________

" Είσαι στη θέση μου..."

Δεν χρειαζόταν να κοιτάξω ποιος είναι, είχα αναγνωρίσει τη φωνή του. Παρόλο αυτά σήκωσα τα μάτια μου για να έρθω αντιμέτωπη με το πρόσωπο του που μαρτυρούσε μόνο βαρεμάρα.

Έπιασα το τσαντάκι μου και σηκώθηκα.

" Ορίστε. Σου την φύλαγα ζεστή", ανταπάντησα κάνοντας τον να στριφογυρίσει τα μπλε μάτια του.

" Γιατί κάθεσαι μόνη σου;" Έδιωξα το χέρι του, που κρυφά από όλους μέσα στην αίθουσα, με χάιδευε τρυφερά.

" Δεν έχω όρεξη να χορέψω. Θέλω να μείνω μία ώρα μόνη μου!" Είπα με νόημα τονίζοντας την τελευταία λέξη.

Είχα ανάγκη να ξεφύγω για μια ώρα από τα καθημερινά μου προβλήματα και από αυτόν και το πάρτι γενεθλίων της Δάφνης ήταν καλή ευκαιρία. Όμως, έπρεπε να ήταν τόσο ενοχλητικός; Δεν μπορούσε μια φορά να αδιαφορήσει για την ύπαρξη μου;

" Καλά, μείνε μόνη σου!"

.....

" Πού την βρήκες την κόκα κόλα; "

Αλήθεια τώρα;

"Μη με κοιτάς έτσι. Πέρασε μία ώρα." Απολογήθηκε. " Το ξέρεις ότι την σερβίρουν για τα παιδιά."

" Θα οδηγήσω."

" Θα σε πάω εγώ."

" Δεν θέλω!"

Το πρόσωπο του μειδίασε και σιγή απλώθηκε μεταξύ μας. Άρπαξα το ποτήρι από τα χέρια του και δοκίμασα το ποτό του. Δεν πρόλαβε να αντιδράσει όταν άρχισα να φτύνω και να βήχω.

" Τι σκατα πίνεις;" Γκρίνιαξα και σκούπισα με την παλάμη μου το υγρό που έτρεχε από τα χείλη μου.

" Grappa! Το ' Ιταλικό νερό της φωτιάς '. Θα μπορούσες να μου ζητήσεις να σου βάλω ένα!"

" Όχι, ευχαριστώ! Άσε με με την κόκα κόλα μου."

Τελικά με έπεισε να πάρω κάτι εναλλακτικό, όπως ένα κοκτέιλ με κονιάκ. Δεν έφυγε στιγμή από δίπλα μου και συζητούσαμε τα πάντα εκτός από το φλέγον ζήτημα.

Χάζευα τα χείλη του που ανοιγοκλείναν αλλά δεν παρακολουθούσα τι έλεγε. Μου ήταν αδύνατο να συμβαδίσω όταν τον έβλεπα τόσο ανέμελο τόσο... χαρούμενο. Ώρες ώρες όταν καθόμουν στη μοναξιά του σπιτιού μου, κοιτούσα τον σκοτεινό ουρανό και ευχομουν ο χρόνος να γύριζε πίσω. Δεν μετάνιωνα για το παρελθόν αλλά επειδή δεν τον είχα δει τότε σαν επιλογή. Δεν είχα παρατηρήσει την λάμψη των ματιών του κάθε φορά που με κοιτούσε από μια γωνία σιωπηλά.