Office 322

41. Αριάδνη

______________Αριάδνη_____________

" Τι κάνουν τα κορίτσια μου;"

Σήκωσαν και οι δύο ταυτόχρονα το κεφάλι τους από τον χάρτη που ήταν απλωμένος στο γραφείο της Στέλλας.

" Ψάχνουμε για διακοπές. Πού λες να πάμε φέτος;"

Ήταν τέλη Ιουνίου και ο καύσωνας είχε μπει για τα καλά. Το μυαλό όλων ήταν σε εξωτικούς προορισμούς και μόνο το σώμα ήταν παρόν για δουλειά.

" Εγώ θα έρθω μόνο για λίγες μέρες γιατί φέτος είμαι παντρεμένη. "

" Και δεν σε αφήνει το καμάρι μας να κάνεις διακοπές μαζί μας;" Η Στέλλα σουφρωσε τα χείλη της ενοχλημένη.

" Δεν είναι αυτό. Απλώς δεν θέλω να τον αφήσω μόνο του και επιπλέον θα πάω μερικές μέρες μαζί του διακοπές. Οπότε θα πρέπει να ρυθμίσω λίγο την άδεια μου να σας βολεψω όλους " αστειευτηκα.

" Αφού είναι έτσι, Μύκονο θα πάμε τότε. Να δει το ματάκι σου λίγο πριν σε πάει σε κανένα απομονωμένο νησί." Γέλασαν και οι δύο με την γκριμάτσα μου.

" Εσύ Λίνα, δεν θα πας διακοπές με το ζουζούνι σου;"

" Ναι, έχουμε κλείσει για Σαντορίνη." Είπε θεατρινιστικα ενώ τα μάτια της έβγαζαν καρδούλες.

" Ρομαντική τοποθεσία. Θα έχουμε και δεύτερο γάμο;" Την πείραξε η Στέλλα και εκείνη κοκκινησε. " Είναι νωρίς ακόμη " αρκέστηκε να απαντήσει.

" Εσύ, Στελλαρα;" Της είπα με νόημα και τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα από το υποκοριστικό.

" Καλά ρε, ο δικός σου είναι ηλίθιος; Με έκανε βουκινο παντού;"

" Μην ντρέπεσαι, μόνο αυτό μου είπε. " Της ορκίστηκα. " Λοιπόν, δεν σε κάλεσε ο Άγγελος να δεις το κότερο του;" Σήκωσα το φρύδι μου πονηρά.

" Δεν σου λέω κουτσομπολα. Θα το μάθεις από τον άντρα σου."

" Κακια." Αναφωνησα και σηκώθηκα να φύγω. " Για ένα τριήμερο είμαι μέσα."

***

Το φως του ήλιου έλουζε το λευκό πατζουρι του δωματίου μας. Ήμασταν ξύπνιοι εδώ και μία ώρα ακόμη ξαπλωμένοι στο υπερδιπλο κρεβάτι με τα μαύρα σεντόνια να απολαμβάνουμε ο ένας τα χάδια του άλλου. Είχαν περάσει εβδομάδες από το γάμο μας και δεν είχε πάρει την πρωτοβουλία από μόνος του να μου εξηγήσει τι απέγινε η πρώην αρραβωνιαστικιά του. Ήθελα να μάθω ακόμη κι αν δεν μου άρεσε αυτό που θα άκουγα.

Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα μέσα στα γαλάζια του μάτια.

" Τι είναι;" Ρώτησε σιγανά.