42. A & A

518 58 17
                                    

Αριάδνη

Η μέρα ήταν γεμάτη με ασήμαντα ραντεβού το ένα μετά το άλλο. Στο τέλος, το μόνο που επιθυμούσα ήταν ένα  μπάνιο και τη ζεστασιά του σπιτιού μου. Και να ξεκινήσει η άδεια μου αλλά αυτό ήταν ένα άλλο θέμα που με πλήγωνε.

Μπήκα μέσα στο σπίτι και αφουγκραστηκα την  ησυχία που απλώνονταν. Πέταξα τα παπούτσια μου στη μέση του σαλονιού και ανέβηκα νωχελικα την σκάλα που οδηγούσε στο μπάνιο.

Μου έλειπε το παλιό μου σπίτι. Μπορεί να ήταν μικρό αλλά ήταν οικείο. Ο φιλικός γείτονας μου που πρόσεχε τον Σούγκαρ όταν έλειπα, η κυρία Καλλιόπη που μου γέμιζε το σπίτι με γλυκά. Μέχρι και την κουτσομπολα κυρία Ευτέρπη νοσταλγησα. Εκεί είχα περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου και ήταν γεμάτο από αναμνήσεις.

Θα δημιουργήσεις καινούριες, μου είχε πει.

Αλλά πώς; Όταν λείπει συνεχώς.

Το σταθερό τηλέφωνο που χτυπούσε με έκανε να πεταχτω από το νερό και τύλιξα μια άσπρη πετσέτα γύρω από το βρεγμένο κορμί μου. Κατέβηκα τρέχοντας τη μεγάλη σκάλα στην σκέψη ότι μπορεί να καλούσε εκείνος. Ήταν μόλις η πρώτη μέρα και μου έλειπε αφάνταστα.

Η βιασύνη μου να προλάβω το τηλέφωνο έκανε την πετσέτα να κυλήσει και να γίνει ένα με το λευκό μάρμαρο. Όταν εκείνο σταμάτησε, επόμενο ήταν να χτυπήσει το κινητό που ήταν ακόμη ξεχασμένο μέσα στην τσάντα μου.

Το τράβηξα με βρεγμένα δάχτυλα και απογοήτευση με κατέκλυσε όταν είδα το όνομα της Στέλλας να αναβοσβηνει στην οθόνη. Πάτησα το πράσινο κουμπί και το στρίμωξα μεταξύ του αυτιού και του ώμου μου για να πιάσω την πετσέτα και να την δέσω πιο σφιχτά πάνω μου.

" Ναι, Στέλλα;"

***

Αχιλλέας

" Πολλές πληροφορίες, Κλαίρη. Θα τις επεξεργαστώ αύριο με την ησυχία μου. Τώρα είμαι κουρασμένος " έβγαλα ένα βογγητο πόνου όταν τέντωσα τους μύες της πλάτης μου.

Το συνέδριο είχε κρατήσει πάνω από οχτώ ώρες με ένα μόνο διάλειμμα για μεσημεριανό φαγητό. Τα πόδια μου σωριάστηκαν στην πολυθρόνα του ξενοδοχείου και τότε μόνο έβγαλα μια ανάσα ανακούφισης.

" Μπορώ να σας κάνω μασάζ, κύριε Γεωργίου" άκουσα την Κλαίρη να μου λέει διστακτικά και την κοίταξα με απορία. Ήταν κι αυτό μέσα στα καθήκοντα της;

"Έχω πιστοποιητικό φυσικοθεραπευτριας" πρόσθεσε με χαμόγελο και την σταμάτησα με το χέρι μου όταν έκανε κίνηση να με αγγίξει.

Office 322Where stories live. Discover now