Office 322

17. Α&Α 🔥

Αριάδνη

Με έχουν φιλήσει στο παρελθόν, αλλά τίποτα δεν συγκρίνονταν με το δικό του φιλί. Η γλώσσα του είχε γεύση κανέλας, όπως και η δική μου, τα χείλη του ήταν υγρά και ζεστά. Τα γένια του εξυναν το δέρμα μου ενώ το χέρι του στην μέση μου προκαλούσε πυροτεχνήματα στο στομάχι μου. Θυμάμαι ακόμη τα φιλιά του στο πρόσωπο μου, στον ώμο μου. Τα σημάδια δύο μέρες μετά ήταν ακόμη εκεί να μου υπενθυμίζουν το λάθος μου.

Η εμπειρία μου με τον Αχιλλέα ήταν σαν το τρενάκι του λουνα παρκ. Ένιωθα ενθουσιασμό με την ιδέα, αδρεναλίνη και αγωνία όσο ήμουν στα χέρια του και έπειτα διαδέχονταν όλα αυτά το άγχος για την βουτιά θανάτου που ερχόταν.

Μέσα στην μικρή αποθήκη ήταν όλα τέλεια. Σχεδόν τέλεια. Ένιωσα ξανά δέκα οχτώ. Ένιωσα λες και μοιραζομουν ξανά το πρώτο μου φιλί. Αλλά όταν η πόρτα ξεκλείδωσε ήταν σαν να μου έριξαν κρύο νερό στα μούτρα. Είχα ξεχάσει το δαχτυλίδι στο χέρι μου και το βάρος του. Είχα ξεχάσει το παρελθόν μου με τον Γεωργίου και αφέθηκα σαν να τον γνώριζα πρώτη φορά.

Ευτυχώς όμως η συνοδός του ήταν εκεί για να μου υπενθυμίσει τι είδους άνδρας ήταν.

Αλλά δεν ήξερε τι είδους γυναίκα ήμουν εγώ.

Ούτε αυτός ούτε και κανένας.

.........

" Λοιπόν", τον ρώτησα μία ώρα μετά αφότου έφτασε στο γραφείο και συμπεριφερόταν σαν να μην είχε προηγηθεί τίποτα ενδιαφέρον μεταξύ μας.

" Λοιπόν, τι;" ύψωσε το φρύδι του ερωτηματικά.

" Στο χριστουγεννιάτικο πάρτι αφήσαμε κάτι στην μέση, δεν νομίζεις;"

" Δεν θυμάμαι να έμεινε στην μέση ", απάντησε και έκλεισε τα βιβλία που δούλευε μπροστά του.

" Μάλιστα. Δεν θες να το συζητήσουμε τουλάχιστον;"

" Δεν συνηθίζω να το συζητάω. Έγινε με την θέληση μας, άρα τι να πούμε;"

" Γιατί είσαι τόσο απότομος; Σου τελείωσε το ενδιαφέρον σου για εμένα;" Κάθισα επάνω στο γραφείο του, βάζοντας το ένα μου πόδι πάνω στο άλλο και κάνοντας τη φούστα μου να μετακινηθεί ελαφρά προς τα πάνω.

" Μην ξεγελιέσαι. Δείχνω ενδιαφέρον σε κάθε γυναίκα. Δεν είσαι τίποτα σπουδαίο."

Αχιλλέας

Τα λόγια μου ήταν σκληρά αλλά άδεια. Και το κατάλαβε αμέσως κρίνοντας από το γεγονός ότι δεν διαμαρτυρήθηκε αλλά με κοιτούσε αποφασιστική και ζυγίζοντας τις επόμενες λέξεις της.