Office 322

30. Α&Α

🎶Ήρθες για να μείνεις ή αύριο θα φύγεις
εσένα αγαπάς ή εμάς
θα είμαστε δεμένοι αγάπη μεθυσμένη
ή αύριο θα γίνουμε δυο ξένοι;🎶

Αχιλλέας

Η Αριάδνη έβαλε προσεκτικά το λουρί γύρω από τον λαιμό του και κατεβήκαμε στο παρκάκι λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι της. Ο αέρας που μας χτύπησε στο πρόσωπο μου θύμισε ότι ο  Μάρτης έβγαινε αλλά η άνοιξη δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνιση της. Η Αριάδνη τύλιξε σφιχτά τη ζακέτα γύρω της ενώ το θρόισμα των φύλλων έκανε τον σκύλο να κοιτάει γύρω του ανήσυχος.

Καθίσαμε δίπλα δίπλα σ'ένα παγκάκι όσο ο Σούγκαρ απολάμβανε τη νυχτερινή βόλτα του. Το πάρκο ήταν έρημο παρόλο που το ρολόι είχε σημάνει δέκα. Το λιγοστό φως από τις λάμπες στον δρόμο μου έδιναν την δυνατότητα να την  παρατηρήσω με την άνεση μου. Είχε κλείσει τα μάτια από την κούραση και μουρμούριζε σιγανά ένα τραγούδι άγνωστο για τα αυτιά μου. Τα κυματιστά μαλλιά της είχαν το χρώμα του μαύρου ουρανού ενώ τα αστέρια έλουζαν μερικές τούφες της. Τα μάγουλα της ήταν ροδοκοκκινα και τα χέρια της παγωμένα. Τα έκλεισα στις παλάμες μου και τα έτριψα με τα δικά μου. Η ανάσα της χτύπησε το σαγόνι μου όταν έγειρε το κεφάλι της στο στήθος μου και η καρδιά μου αύξησε ρυθμό όταν το βάρος της έγινε ένα με το δικό μου.

" Κρυώνεις πολύ;"

" Όχι. " Η φωνή της βγήκε βραχνή. "Δεν έπρεπε να βρίσκεσαι σπίτι σου;"

" Δεν με θέλεις εδώ;"

" Το θέμα δεν είναι τι θέλω αλλά τι πρέπει. "

" Μην χαλάς τη στιγμή. Για σήμερα είμαι δικός σου. Αύριο μπορούμε να γίνουμε πάλι δύο ξένοι."

" Δεν το θέλω!" Ξεφυσηξε.

" Ούτε εγώ το θέλω!" Απάντησα ειλικρινά.

" Και τι θα κάνουμε;"

Ανασήκωσα τους ώμους μου. " Θα το ζήσουμε μέχρι να μας το χαλάσουν. "

" Δεν θα έχει καλό τέλος."

" Όταν ένα βιβλίο δεν έχει καλό τέλος σημαίνει πως δεν έχει τελειώσει ακόμη."

Γύρισε να με κοιτάξει χαμογελώντας.

" Μας βγήκες διανοούμενος κύριε Γεωργίου."

" Τι σόι δικηγόρος είμαι αν δεν κάνω επίκληση στην αυθεντία για να σε πείσω;" Την χάιδεψα ελαφρά στους ώμους για να την ζεστάνω.

" Δεν μου είπες πως σου φάνηκε ο Αντόνιο."

" Αδιάφορος. "

" Αυτό μόνο;"