61. Επίλογος

458 50 27
                                    

Το σαγόνι του έσφιξε από ενόχληση καθώς την παρακολουθούσε να μπαίνει από τις πόρτες της αίθουσας του δικαστηρίου.

Πάλι αυτή...Σιχτιρισε την τύχη του.

Οι ψηλοτάκουνες γόβες της χτυπούσαν στο ξύλινο δάπεδο , ενώ η μαύρη pencil φούστα της κολλούσε στους καμπυλωτούς γοφούς της σαν δεύτερο δέρμα και η άσπρη μπλούζα της άφηνε ακάλυπτο το μπούστο της έξω από το σακάκι.

Σταμάτα να την κοιτάζεις, ανόητε! Πρέπει να συγκεντρωθείς στην δίκη.

Ψιθύριζε ξανά και ξανά.

Τα απαλά, γεμάτα χείλη της και τα μακριά, περιποιημένα νύχια της ήταν βαμμένα κόκκινα. Τα μακριά μαλλιά της  ήταν στοιβαγμένα στην κορυφή του κεφαλιού της σε ένα κομψό κότσο. Ήθελε πολύ να βρεθεί πίσω της αυτή τη στιγμή, να λύσει τα μαλλιά της από το χοντρό κοκαλακι και να τα δει να χύνονται στην πλάτη της. Στη γυμνή πλάτη της ειδικότερα αλλά δεν ήταν της παρούσης.

"Λυπάμαι τρομερά που άργησα, κύριε πρόεδρε, αλλά ξέρετε από πρώτο χέρι τι μπελάς είναι τα μικρά παιδιά " δικαιολογήθηκε με την πιο γλυκιά φωνή της ενώ το πιο εκθαμβωτικό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της.

Ο  δικαστής Μάνεσης κούνησε συμπονετικά το κεφάλι του και της ανταπέδωσε το χαμόγελο.

"  Είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε;"

"Ναι, κύριε πρόεδρε" απάντησαν και οι δύο δικηγόροι.

Ο  Αχιλλέας αναστέναξε και κοίταξε τον πελάτη του. Οι πιθανότητες ήταν μισές μισές για να κερδίσει αλλά θα προσπαθούσε το καλύτερο. Στην ουσία ο Καμμένος δεν ήταν και ο πιο αθώος άνδρας στον κόσμο οπότε δεν θα τα έβαφε και μαύρα αν έχανε την δίκη.

Αλλά να που η τύχη στάθηκε με το μέρος του αυτή τη φορά.

***

"Γιατί χρησιμοποιείς πάντα βρώμικα κόλπα για να κερδίσεις, ε; " Η πόρτα του γραφείου του άνοιξε ξαφνικά και η μελαχρινή γυναίκα μπήκε φωνάζοντας.

Ο Αχιλλέας πλησίασε τη γυναίκα με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του και ένα χαμόγελο κολλημένο σε όλο του το πρόσωπο. Είχε την πιο αλαζονική  φωνή που είχε ακούσει ποτέ η Αριάδνη.

"Έχασες", χαμογέλασε περήφανα. "Πράγμα που με κάνει καλύτερο δικηγόρο από εσένα, αλλά αυτό δεν σου δίνει το δικαίωμα να μπαίνεις εδώ και να με φωνάζεις, στη δική μου εταιρεία. Την επόμενη φορά που θα νομίζεις ότι πρέπει να μου μιλήσεις, κλείσε ένα ραντεβού αντί να παρελαύνεις εδώ μέσα και να τρομάζεις τους υπαλλήλους μου" προσπάθησε να διατηρήσει τον αυστηρό τόνο του και να μην γελάσει.

Office 322Where stories live. Discover now