What's Your Order Mr. Billionaire

Chapter 31

Chapter 31

"Jacques!"

Napaawang ang aking labi while my heart is starting to leap with joy. Nadepina ang panga niya habang nakangiti sa akin. His gray eyes speak of calmness and serenity.
 
He make it as an opportunity to crouched down and give my widened mouth a deep kiss. I immediately shut my eyes and feel his tongue as it probe inside mine. Ikinawit ko ang mga kamay ko sa batok niya at mas dinama ang tamis ng mga halik niya.

Uhaw na uhaw na halik, may pangungulila.

He scooped my bottom into his mighty arms and leaned me toward the bookshelves. Mas pinailalim pa niya ang halik, dumadama mula hita, paitaas ng aking bewang hanggang sa makarating sa right lower boob ko ang kaniyang isang kamay. Pumipisil ng marahan. I still have my clothes on, but I could feel the fire in his bold touch. "I miss you, Alyn," he muttered in his hoarse voice, gasping for breath while still rubbing my right boob.
 
Napapikit ako at dinama ang init ng hininga niya. His voice and soft touch sent some pleasure down my spine. Habol ko rim ang hininga ko. "I miss you more, Jacques... Akala ko ba next week ka pa darating?"

"Napaaga kasi miss na miss na kita," aniya habang pumipisil pa rin sa dibdib ko. He even pinched my nipples with his thumb and index finger.
 
Ngumuso ako, kinikilig at nag-iinit sa narinig ko. There are already remnants of wild lust in between my thighs. "Hanggang kailan ka rito?" Iniba ko ang usapan para mapagtakpan ang pag-iinit ng pisngi ko.
 
Sa tulong ng maliit na liwanag na sumisilip sa exhaust fan ay nakita ko mula sa repleksiyon ang kakaibang ngiti, may kislap pa ang mga mata. Hindi niya sinagot ang tanong ko. Ibinaon ang mukha niya sa leeg ko. His tongue licked my ear, and it made me so... so horny!

"I really miss you so much, baby. Let's get out of here..."

"Magpaalam muna tayo kina Deukalíōn at Clytius. Mag-aalala ang dalawang iyon kapag hindi nila ako nahanap," sabi ko ngunit ibinaba na niya ako at hinila palabas ng library. "Ang bag ko..."

"Hayaan mo silang kabahan kahit minsan lang."

Natatawa kong hinila ang hawak-hawak niya pa ring kamay ko ngunit ayaw niyang bitiwan, mas hinigpitan pa niya. Naroon ang phone ko, hindi nila ako matatawagan in case na mag-alala sila. Overthinker pa naman ang dalawang iyon!

Mawala lang ako ng limang minuto sa paningin nila ay nagtatawag na agad sila ng ibang guwardiya para hanapin ako.

Tumulak na kami paalis ng community college sakay sa kanyang itim na Cadillac. Gumapang agad ang excitement sa akin. Itinuon ko ang paningin ko sa kanya habang nagmamaneho siya. His calming aura made me feel at ease.

"Where are we going?"

"Where do you want to go?"

"Kahit saan. Basta kasama kita," malambing ang tono ko.

Napalingon siya sa akin saglit, gumapang ang kamay niya sa aking hita at mariing pinisil iyon. His other hand is cozily maneuvering the steering wheel.

"Gusto mo bang mamasyal sa kabilang isla?"

Umawang ang labi ko. "Talaga?" 

It's been years since I stepped out of Archipelago Almerino. Hindi naman ako nababagot dito dahil abala naman ako sa pag-aaral at pagtatrabaho. Plus, naging mas close na rin ako sa pamilya niya, especially sa mga kapatid niya. Pati ang daddy niya ay mas nakapalagayang-loob ko na rin. We'd always dine in and laugh like family.
 
Hindi na iba ang turing nila sa amin. 
 
On the seaport, where we both always bid each other together, nagawa kong ngumiti ng ubod-tamis. Kung dati ay lagi niya akong iniiwan ngayon ay isasama na niya ako. 
 
Sa totoo lang, lagi akong tahimik na umiiyak sa kuwarto kapag umaalis na siya noon. I would even sleep in his room. Ayaw ko lang ikuwento sa kanya dahil baka mag-alala siya.