What's Your Order Mr. Billionaire

Chapter 37

Chapter 37
 
The snow has begun fluttering down like dazzling confetti from the sky. It was a beautiful sight to see. I wish these were just dreams, though.
 
"Sino ka? Bakit mo 'to ginagawa?!" I exclaimed.
 
Pumikit ang babae at tumawa. Tumingin siya sa akin. Her eyes were bloodshot from rage. "Talaga bang hindi mo ako nakikilala?"
 
Umiling ako pero pilit kong inalala kung saan ko siya nakita. Her earrings seem so familiar to me, and her oppressive voice makes me feel like I've heard it before.
 
Lumakad siya palapit sa akin at nag-aapoy ang mga matang sinampal ang mukha ko. Halos mabingi ako sa lakas!
 
"Jacques locked me in a mental hospital tapos hindi mo ako kilala? Nagsumbong ka sa kanya kaya niya ako ikinulong. Anim na taon ako sa mental hospital dahil sa 'yo tapos hindi mo ako kilala? Bobo ka ba?!"
 
I gritted my teeth to relieve myself of the pain. Kuyom ang mga kamao kong nakatali. Titig na titig ako sa kanya habang nagsasalita, partikular sa hikaw niyang suot.
 
"Tanga ka pa rin kahit kailan, Jenalyn!" galit niyang sigaw.
 
And with those words that came from her, it suddenly triggered my memory of where I saw her twice.
 
Noong una, sa mansion ni Jacques. She was the woman who came naked and asked to spend the night with him. Pangalawa ay ilang beses ko siyang naging customer sa TSD, ngayon lang nagsi-sink-in sa akin ang lahat.
 
"Tanga ka pa rin hanggang ngayon, Jen. Kawawa naman ang Emperor ng Arcipelago dahil sa 'yo siya bumagsak!" Her voice was fuming.
 
Natigagal ako. Emperor?

Baliw na yata talaga ang isang ito. Pilit kong tinatanggal ang tali sa mga kamay ko ngunit sobrang higpit niyon.
 
"The Almerino clan is mysterious. They are a wealthy and powerful family, and their wealth is hidden from all parts of the world. They are the last descendants of the Emperor of China. Ang pamilya dapat namin ang nasa posisyon ninyo. All of their assets are held internationally, and they have some business and friendships with all the royal families in the world,” she said.
 
My brows knitted. That is impossible! Alam kong mayaman ang mga Almerino, pero hindi gaya ng sinasabi ngayon ng babaeng nasa harap ko!
 
Naghahabi lang siya ng kuwento para linlangin ako!
 
She had a scowl on her face, and her eyes were still bloodshot. “Our family is destined to be their partner because we are a longtime friend of their family; the reason they chose to marry into our family was primarily because our family is the reason why they exist now! Iniligtas ng ninuno ko ang buhay ng Emperor at nangako silang kapag may babaeng ipinanganak sa lahi namin ay maikakasal sa mga apo ng Emperor. Ako dapat iyon! Apo ako ng Heneral ng Imperial Guards! Ako dapat ang ikakasal kay Jackson, ngunit iba ang pinakasalan niya! Ang best friend kong si Thylane! Ang mga walanghiya! Pero umasa pa rin ako noong ipinanaganak ko si Faith. She was destined to marry Jacques, but you suddenly came out of the picture! At nakasuot na sa 'yo ang tanda ng pagiging Empress ng Arcipelago'ng ito!"
 
My jaw dropped. I couldn't think of any possible excuse with all of what she is saying.
 
She pulled my hair angrily, causing me to stumble along with the chair. Umigik ako sa sakit! Itinayo ako ng isa sa mga tauhan niya, kasama ang inuupuan ko.
 
"In all aspects, we are destined to be in the Almerino clan; sumulpot ka lang kaya nabulilyaso ang lahat ng nakatakdang mangyari,” she stated. "Nakatakda nang pakasalan ni Jacques ang anak ko ngunit anong ginawa mo? Inagaw mo siya!"
 
Paulit-ulit niyang sinampal ang mukha ko.
 
I clenched my jaw. "Wala akong intensiyo'ng agawin ang korona! You can have it, basta pakawalan mo lang kami!"
 
Hindi mahalaga sa akin ang korona'ng sinasabi niya. Ang mahalaga sa akin ay ang pamilya ko, ang buhay nina Tita at Josue.
 
"We can really have it. You don't have to tell it to me. We will begin it with this!" sigaw niya sabay yuko para hablutin ang anklet na ilang taon nang nakasuot sa paa ko. Sa sobrang tibay niyon ay hindi man lang nasira noong mapasakamay na niya.
 
"Akin 'yan!" 
 
Iwinagayway niya sa mukha ko ang anklet. "'Eto ang kahuli-hulihang alahas ng Empress, kasama ang suot mo noong ikinasal ka, paano magiging sa 'yo? Ikaw dapat ang ipinasok sa mental ni Jacques, hindi ako!"
 
I shook my head. "Regalo sa akin 'yan ng customer ko!"
 
Humalakhak siya. "Don't make yourself funny. Pag-aari ito ng Empress. This costs billions of dollars! Jacques gave you this to protect you. Malas ka lagi sa buhay, pero simula ng isuot mo ito, naging maalwan na ang buhay mo. Ikinasal ka pa nga sa kanya!"
 
Umiling ako. Jacques would never do that to me. Hindi siya ang nagbigay ng anklet. Tinanong pa nga niya sa akin noon kung kilala ko ang nagbigay.