Yükseliş | Yarı Texting (+18)

18

Uzun bir bölümle geldim. Bölümler aşırı seyrek geliyor çünkü verdiğim emeğin karşılığını almıyorum gibi hissediyorum.

Aslında bu kadar okunma beklemiyordum ama kitabımın düzgün yazıldığını ve güzel ilerlediğini düşünerek güzel şeyler hakkettiğini fark ettim.

Güzel destekleriniz benim için moral ve yazma isteği oluyor. Hepinize destekleriniz için teşekkür ederim 💗

Kafamda texting olmayan ve aksiyonlu bir kurgu var taslakları da hazır. Bir bölüm yayınlamalı mıyım? Sizden fikirlerinizi bekliyorum.

İyi okumalar çiçek kızlar💜

.

Yirmi iki yaşındayken bir arkadaş grubum vardı. Üç kız ve üç erkek takılırdık genelde. Araz yani Arel'in abisi en yakınımdı. Onunla üniversite kampüsünde çantamı kaybettiğimde tanışmıştık. Beni kendi ortamına soktuktan sonra Maral, Pelin, Ahmet ve Soner ile tanıştırmıştı.

Bir süre sonra yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmemeye başlamıştı. O zamanlar evimi yeni tutmuştum. Araz her gün beni evime bırakır neredeyse her sabah evimden alırdı. Aramızda beş yaş vardı. O üniversiteyi yeniden okuyordu. Onu hep abim ve bu şehirdeki koruyucum olarak görmüştüm. Zamanla benden hoşlandığını anlamıştım. Dile getirmemişti ama Pelin gözlerimi açmamı sağlamıştı.

Onun kalbini hiç bir zaman kırmamaya çalışmıştım ama bir gün içip kapıma dayanmış ve bütün apartmanı sabaha kadar inletmişti. Bütün gece beni sevdiğini, ona neden abisi gibi davrandığımı sormuştu. Daha fazla komşuları rahatsız etmemek için onu evime almıştım ama evimde bana asılmış üzerime atlamıştı.

Sarhoş olduğunun farkındaydım ama bir süre sonra o kadar rahatsız etmişti ki uyku ilacı verip uyumasını sağlamıştım. Ertesi gün o uyanmadan evden çıkmış ona bir not bırakmış ve bir daha beni rahatsız etmemesini, evime gelene kadar çıkmasını istemiştim.

O günden sonra bana defalarca mesaj atmış, onu affetmem için yalvarmıştı. Konuşmayı kabul edecektim ama bana rahatsız edici mesajlar yazmış, kıskandırmak için kızlarla fotoğraflarını atmıştı. Abiniz gibi birinden böyle mesajlar almak ve o kişinin zamanla böyle bir insana dönüşmesi çok acıydı.

Arkadaş grubumuza da ne anlattıysa hepsi beni engellemiş, açıklama yapmama çalışmama rağmen dinlememişlerdi. Üniversite yıllarımın en bok zamanlarını o zaman yaşamıştım.

Şimdi de karşımda dikilen adam yüzümü ve vücudumu tarıyor, ben olduğumu idrak etmeye çalışıyordu. Arel'e ne diyeceğimi bilmediğimden uzun bir sessizlik oluşmuştu ki Araz içeri geçip elini uzattı. Gözleri parlayarak gözlerime baktı ve sırıtarak elini uzattı. "Ben Araz, Arel'in abisiyim." Uzattığı eline ve yüzüne baktım ve yalancı bir tebessümle konuştum.

"Bende Dila, Arel'in sevgilisiyim." Elimi uzatmadığımdan mı, cevabından mı bilmiyorum ama yüzü morarmaya başlamıştı. Elini indirdiğinde boğazını temizleyerek Arel ile tokalaştı. "Habersiz geldim kusura bakma." Bana bakıp geri Arel'e döndü. "Sevgilin olduğunu bilmiyordum."