HIS ILLEGAL POSSESSION (Verlusconi Series 1)

KABANATA 14

THIRD PERSON pov

Mas humigpit ang yakap ni night kay elisa, napaka bigat ng pakiramdam nya ngayon at hindi sya tanga para hindi malaman kung bakit nya nararamdaman iyon.

na nanalaytay sa dugo ng pamilya nya ang nakakatakot na sumpa. sa oras na mahulog sila sa isang tao ay hindi na iyon mag babago pa kahit kailan. at may mga palatandaan iyon para malaman mong nararanasan mo na ang sumpang iyon.

isa doon ang salitang 'takot'. sa oras na maramdaman mo iyon ay isa na iyong sinyales. hindi nakakaramdam ng takot ang pamilya nya. lalo na sya. ngunit ngayon. ito ang unang beses na naka ramdam sya non.

takot na mawala ang babaeng yakap nya.

"elisa please" garalgal parin ang boses ng binata. napa piyok pa dahil sa pag iyak.

si elisa na naka yakap rin sakanya ay naka tulala ngunit patuloy sa pag agos ang mga luha.

"please choose me" ani night.

mula sa pagkaka tulala ay naka kurap si elisa. kasunod niyon ang pag haplos ng kirot sa kanyang dibdib.

"night... kailangan kong umuwi sa pamilya ko, ikaw na mismo ang nag sabi non" paalala nya sa binata.

mabilis na tumango ang binata at humiwalay sa kanya.

"i know i know" paulit ulit na sabi nito habang pinupunasan ang mga luha nya.

"b-but" napa kagat ito sa ibabang labi. sobrang nahihirapan syang mag salita.

si elisa ay naka tingin lamang dito. kahit nagugulat ito sa mga ipinapakita ng binata ay mas natuon sya sa sasabihin nito.

"but please. tell me that you're mine. tell me that i own you. tell me that you're choosing me and I'll wait for the right time" tila desperado nitong sabi. nakita ni elisa ang tapang na dumaan sa mga mata nito.

"for the right time?" parang bangag na tanong ng dalaga.

"yes. hihintayin ko ang tamang panahon para sa ating dalawa" buong pusong sagot ng binata.

"so baby please. tell me. please tell me" nag susumamo ito sakanya. hinawakan sya sa magka bila nyang kamay bago lumuhod.

"choose me"

ELISA

Pag pasok ko sa loob ng bahay ay agad na napa tayo si papa. si mama naman ay naabutan kong pabalik balik ng lakad. kaya ng makita ako ay agad itong lumapit saakin at hinaplos ang aking pisngi.

"diyos ko anak. ayos ka lang ba? saan ka ba nag sususuot?!" napa taas ang boses ni mama pero nangingibabaw parin ang pag aalala.

"sabi ni baby e nakita ka raw nyang may kasamang lalaki noong naka raan, totoo ba iyon ha?" tanong naman ni papa. napa pikit ako.

sinasabi ko na nga ba.

tumango nalang ako dahil totoo naman, wala narin naman akong magagawa kasi may witness.

"diyos ko naman! akala namin na kidnap ka na! sumama ka lang pala sa lalaki" ang pag aalala sa mukha ni mama ay napalitan ng inis at.... galit.

naka ramdam ako ng kirot sa sinabi nya, sino ba naman ang hindi?.

"hindi po sa ganon" mahinang sambit ko.

"e ano?!" sigaw ni mama. galit.

si papa naman ay napa hilamos ng mukha gamit ang dalawang palad at naupo ulit sa sofa.

"nasaan yung lalaki? sabihin mo pumunta sya ngayon mismo rito, anong klaseng ugali iyon ha? basta ka nalang sumama don tapos hindi nya kami ma harap harap!" sabi ni papa, galit na rin.

hindi ko ugali ang umalis sa ginta ng usapan pero kusang gumalaw ang mga paa ko pa akyat ng kwarto. umiiyak ako habang umaakyat sa hagdan.

hindi naman na ako tinawag ni na mama kaya nagpa tuloy nalang ako sa pag akyat. hindi ko inaasahang ganito ang mararamdaman ko pag uwi ko, akala ko magiging masaya ako kasi makaka uwi na ako kila mama.

pero bakit parang ang bigat sa dibdib? bakit parang imbis na masaya ako e ang lungkot?

pakiramdam ko ay may kulang na sa buhay ko.

THIRD PERSON:

"what now bro?" Dark asked his older brother. He sat in front of the chair that Night was sitting on.

he shook his head and he drank alcohol from his brother's expensive glass.

"i don't know what to do now, i feel... i feel empty again" then he frustratedly brush his hair.

dark sigh and tapped his shoulder. "i know this is weird but,, you have to wait. you need to wait for the right time if you really love her" dark said to him sincerely. he chuckled.

"really? coming from you? ni hindi mo nga naantay na mag 18 si~" dark cut him.

"shut up" he said, glaring at his brother. night just chuckled for a second and return to his usual poker face when he remember elisa.

He felt the same feeling that he feel when he was seven, the emptiness. the longing, and the sadness.

He know to him self that he already love elisa, And that love will never change or get lose. that's the curse of their family.

No matter what age you are, as long as you feel that Cupid's arrow hit you, you will not change your love for that one person anymore, the only thing that will change is your personality, you will be selfish and will be worse than a monster, that is what will happen when a Verlusconi falls in love.