HIS ILLEGAL POSSESSION (Verlusconi Series 1)

KABANATA 2

Elisa Ciana

maaga akong naka uwi sa bahay dahil nag presenta si sebastian na ihatid ako. hindi lang naman ako ang inihatid nito kundi pati narin si yna.

"oh himala. naka uwi ka nang maaga babae" napa pikit ako ng pag bukas ko nang pinto ay ang boses agad ni mama ang sumalubong sa'kin.

naka upo ito sa mahabang sofa habang kumakain ng chitcharon at naka tutong sa tv.

naka ngiting nag mano naman ako dito. "hinatid po kasi ako ni seb" ani ko. "abay mabuti at nag pa hatid ka. dahil baka-" naputol ang sasabihin nito nang ako na ang tumuloy sa balak nitong sabihin.

"baka matyempohan ka nung night na iyon at mabalitaan nalang namin ng papa mo na ikaw na ang laman ng balita na panibagong biktima ng lalaking iyon na nasa tabing ilog at duguan na halos hindi na makilala dahil sa mga natamong saksak" masama ako nitong tiningnan. lihim akong napa irap.

"kabisadong kabisado ko na iyang mga linyahan mo ma. halos yata araw araw nalang kapag umuuwi ako ay iyan agad ang bungad nyo sa'kin" ani ko. "mag bihis ka na nga lang bata ka!" ani nito na tila naiinis sa akin.

umakyat ako sa aking kwarto ay nag hilamos ng katawan at nag bihis nang pan tulog.

pinapa tuyo ko ang dulo ng aking buhok na nabasa kanina gamit ang puting tuwalya. umupo ako sa kama habang patuloy parin sa pag papatuyo ng aking buhok ng mapa tingin ako sa maliit na lamesa na nasa gilid ng aking higaan.

natigilan ako at agad na binalot ng kaba. halos hindi na ako maka galaw sa kinauupuan ko.

isang kulay puting ribon na may mga dugo ang naka patong sa ibabaw ng aking libro na naka lagay sa ibabaw ng aking maliit na lamesa ang aking nakita.

ang simbolong ito.

sa isang tao lang nanggagaling ang bagay na ito.

napa lunok ako bago tumayo at dahan dahang kinuha ang ribon na iyon. itinapat ko iyon sa aking ilong at inamoy.

agad ko rin itong ibinalik sa ibabaw ng aking libro ng maamoy ang masangsang na amoy ng dugo.

napa tingin ako sa aking may kalakihang bintana nang may marinig na parang may bumato roon. naka bukas ito na ikina kilabot ko pa lalo. hindi ko iniwanang naka bukas ang aking bintana kapag may pasok ako.

hindi ko rin ito binuksan ng umuwi ako kanina. nanginginig na lumapit ako roon. may nakita akong isang papel na nilukot na naka siksik sa gilid ng aking bintana.

kinuha ko iyon at binuksan.

*May 17. 5:00 pm*

naguguluhan akong muling napa tingin sa naka sulat sa papel. petsa lamang ito at oras ngunit naka ramdam ako ng matinding kaba.

ano ang meron sa araw at oras na iyon? at..... kanino ito galing?

iisang tao lang ba ang may gawa nito? pero imposible! bakit... bakit ako?!. wala naman akong ginagawang masama sa taong iyon at paanong ako ang puntinrya nya e hindi naman ako sikat para makilala nya!

ilang minuto akong naka titig sa papel na hawak ko habang nanginginig at pinag papawisan dahil sa takot.

nabalik lang ako sa wisyo nang marinig ang sigaw ni mama mula sa baba. "Elisa kakain na!" sigaw nito.

kinuha ko ang ribon at dali daling pumunta sa gilid ng aking pinto kung saan naka lagay ang aking trashcan.

ibinasura ko iyon kasama ang papel. tiningnan ko muna iyon bago huminga ng malalim at punasan ang pawis ko sa noo.

Bumaba ako at na abutan si mama at papa na mag sisimula palang kumain. tumabi ako kay mama dahil doon naman talaga lagi ang pwesto ko.

walang imik kong kinuha ang kanin at nag sandok para ilagay sa plato ko. kumain kami ng hapunan na parang normal lang ang lahat.

tila hindi naka halata ang mga magulang ko sa pamumutla ko. mas ok na iyon para hindi na mag alala si mama. sigurado akong kung ano ano nanaman ang masasabi nito dahil sa pag aalala at takot.