Chishio Academy: School of Hell [UNDER MAJOR EDITING]

Chapter Seventeen

Yellow's POV

Nandito kami ni Pink sa Dorm namin kasama sila Katie. Isang linggo na pero hindi parin namin mahanap si Red at si Alvis. Si Papa naman ay hindi man lang tumulong sa pag-hahanap kila Red at bumaliknalang sa Paris. Kung hindi namin siya papa ay iisipin ko ng may kinalaman siya sa pagkawala nila Red.

"Yellow, okay ka lang ba?" nag-alalang tanong sa akin ni Lean. Simula kasi nung nawala si Red ay palagi na akong tulala. "Okay lang ako."sagot ko sa kanya.

"Sigurado ka ba? Bakit parang maiiyak ka na jan?" pag-sisigurado niya sa akin. "Wala lang yan." sagot ko sa kanya tas ngumiti.

"Yellow, nandito lang naman ako para damayan ka. Kaya wag kang mag-sinungaling sa akin dahil alam kong masakit sayo ang pagkawala ni Red." nag-alalang sabi niya sa akin. "So? Ang ibig sabihin mo patay na ang kakambal ko?" tanong ko sa kanya.

"Hindi naman sa ganun Yellow." Aniya. "Pero kung buhay pa talaga siya ay matagal na siyang mag-pakita sa atin." dugtong pa niya.

"Parang sinasabi mo ding patay na sin si Alvis. Kasi hanggang ngayon ay hindi pa siya nakakabalik." sabi ko sa kanya. Natahimik naman siya at malalim ang pag-iisip. "Alam mo di ka nakakatulong!! Umalis ka nalang pwede!!" sigaw ko sa kanya. Napabaling naman sa amin ang dalawang nilalanggam na dun sa isang sulok dahil sa ka-sweetan at ang iba pa naming kasama.

"Why you biglang sumigaw Yellow?" naguguluhang tanong sa akin ni Pink. "Wala." masungit na sabi ko.

"Cge alis muna ako. Babalik nalang ako mamaya kapag ayos na ang pag-iisip ng isa diyan."paalam ni Lean na alam kong ako ang pinaparinggan. Hindi nalang ako kumibo dahil na kaalis na siya.

***

Pink's POV

I can't intindi sa dalawang toh. They palagi namang sweet but now Yellow look like is wala sa sarili. Maybe she still isip pa kung what is nangyari kila Red. Sometimes naman I isip din kung what is nangyari kila Red but not like Yellow na palaging iniisip yun. Tito Tristan is not tumigil naman sa pag-hahanap kila Red but Yellow is still not mapakali sa pagkawala nila Red. I know naman that tito Tristan is not going tigil sa paghahanap kila Red because anak namin niya si Alvis.

"May LQ yata ang dalawa." Cian bulong to me. "You think so?"

"Ewan ko din sa dalawang yan." He said like may iniisip maya maya he smiling like baliw "Wag nalang natin sila problemahin. Ang atin nalang." he give me a makakahulogang ngiti.

"Aray ko po!!" I kutus him because sa mga sinasabi niya. "Ang brutal at sadista talaga ng girlfriend ko." he sabi seriously.

"You is nakakainis talaga." I SABI TO HIM.

***

3rd Person POV ( a week ago pagkatapos ng pagsabog)

May mag-asawa naman ang nakakita ng dalawang taong walang malay. Halata sa itchura na mayayaman ang mga ito. Nilapitan nila iyon at tumawag ng ambulansya para madala sa hospital. Di nila alam ang gagawin dahil pag-bukas nila sa gate ay yun ang bumulagta sa kanilang dalawa. Alam nilang buhay pa ang mga ito dahil humihinga pa. Kinuha nila ang papel na hawak ng lalaking walang malay.

Pagdating nila sa hospital ay agad dineretso ang dalawang walang malay sa Emergeny room. Hindi alam ng mag-asawa ang gagawin dahil baka mamatay ang mga ito. Sa isang tingin pa lang ay halata ng malapit ng mauubusan ng dugo. Bigla nilang maalala ang papel na may sulat kaya kinuha ng isa nito sa bag ang papel at binasa. Nagulantang ang dalawa dahil sa nabasa nila. May lumapit na doktor sa kanila.

"Kamusta na po sila doc?" tanong ng mag-asawa sa kakalapit palang na doktor.

"Isang himalang nabuhay sila. Akala namin mamatay na sila sa dami ba naman dugong nawala sa katawan nila. Pero dahil sa rami ng dugong nawala sa kanila ay baka ma-comatose silang dalawa." sabi ng doktor sa kanilang dalawa. Namutla ang mag-asawa dahil sa narinig nila. "Ano pala ang pangalan ng mga pasyente?" tanong ng doktor. Nangapa sila ng sagot pero hindi nila magawang sabihin ang totoong pangalan nito.

"Black at White po. Black Marasigan at White Marasigan." sagot ng ni Mrs. Marasigan. "Si Black yung lalaki tapos si White naman yung babae." dugtong na sabi ni Mr. Marasigan dahil parang naguguluhan ang doktor.

"Ahh. Saan sila ililipat?" tanong ng doktor.

"Sa Private room po." sagot ni Mrs. Marasigan sa doktor.

"Ililipat na sila sa Private room mamaya." sabi ng doktor at mag-lalakad sana ng mag-salita si Mrs. Marasigan.

"Gising na po ba sila. I mean kailan pa sila magigising?" tanong ni Mrs. Marasigan.

"Hindi namin yan masasagot Mrs. Marasigan." sabi ng doktor sa kanila bago umalis. Napaupo naman si Mrs. Marasigan dahil nangangawit na ang binti niya.

"Sabihin kaya natin sa kanila na nasa atin ang anak nila." suggestion ng asawa niya.

"Wag muna. Baka mapahamak pa tayo." sagot ni Mrs. Marasigan.