『2』 Kennismaking met Anderen.

6.3K 312 60
                                    

 『2』 Kennismaking met Anderen.

We volgden hem en die eikel verderop. We kwamen bij een tent terecht waar we in een rij gezet werden. We keken elkaar vragend aan want we hadden geen flauw idee wat er nu weer ging gebeuren. Eén voor één werden we naar binnen geroepen. Niemand kwam eruit aan onze kant dus blijkbaar was er aan de andere kant nog een opening.

'Enig idee wat er gaat gebeuren?' vroeg Roy mijn oude klasgenoot over m'n schouder. 'Geen flauw idee en ik geloof dat de anderen ook niet weten wat er gaat gebeuren'. Na een tijdje gewacht te hebben was het mijn beurt om naar binnen te gaan.

Ik kwam binnen en zag overal wapens staan. Speren, zwaarden, kruisbogen, handbogen, messen en ik kan nog wel even door gaan. Ik zag geen enkele geweer want dat zou alles een stuk makkelijker maken.

'Die wezens kunnen dus echt tegen kogels?'. 'Ja, jullie wapens schaden hun niet, ons ook niet eigenlijk dus moeten we onze wapens gebruiken. Heb je een voorkeur?' vroeg hij vervolgens en hij wees naar de wapens. Een voorkeur? Jeetje, ik dacht dat we er gewoon één toegewezen kregen.

'Ehm, ik denk de handboog, kruisboog of zwaard' en krabde op m'n achterhoofd. Ik kon dan misschien wel een voorkeur hebben, hoe ik er mee moest omgaan wist ik toch niet, met geen enkel wapen. Hij knikte en zei wat tegen de andere elf wat ik niet verstond.

'Kom maar even deze kant op gelopen' zei de ander vervolgens. Ik liep naar hem toe en zag dat er in de hoek een grote stapel aan ijzeren dingen lagen die ik pas herkende toen hij er één op tilde. 'Wauw, we gaan compleet terug de tijd in' zei ik toen hij het aan me gaf.

'Trek het even aan dan kunnen we zien of het niet te groot of te klein is'. Het voelde niet echt heel erg zwaar aan en het maakte elke keer geluid als ik het iets bewoog. Na het even te hebben bekeken trok ik het maliënkolder aan. Het viel tot op mijn heupen en had drie kwarts mouwen.

'Je moet er wat dikke stevige kleren onder aan trekken dan kan het je nog degelijk beschermen. Een harnas zou nog zwaarder zijn en je beperken in je bewegingen'. Hij liep even om me heen en vroeg of ik m'n armen op wilde tillen.

'Ik geloof dat je deze wel kan nemen, hij past precies. Oké en dan nu je wapens' en hij draaide me om. 'Deze krijg jij sowieso' en ik kreeg een riem waar een schede aan hing maar waar nog geen zwaard in zat in mijn linkerhand gedrukt. 'En deze ook wel' en ik kreeg een boog in mijn rechter.

'Je hebt aardig wat schouder- en arm spieren dus dat moet lukken, kruisbogen gebruiken we voor degene die dat totaal niet hebben. Nu nog een zwaard' en ik kreeg vervolgens verschillende simpele zwaarden in m'n handen gedrukt die er soms ook weer snel uit getrokken werden.

'Te lang' was de ene. 'Te kort' de ander. 'Te zwaar' zei ik en uiteindelijk 'redelijk goed' als laatst. 'Deze neem je dus' in mijn ogen was hij niet veel anders maar blijkbaar waren zij de experts dus ik ging er niet tegen in.

Hij lag lekker in mijn hand en was niet te zwaar dus kon er wat mee zwaaien. Niet lang genoeg maar daar moest iedereen op oefenen want niemand was er gewend aan en veel hadden er nog niet echt de juiste spiermassa voor om hem vaak te gebruiken, waaronder ik.

'Naar buiten, dan krijg je een plek aangewezen voor het slapen en hoor je wanneer je begint met trainen met je groep'. Ik liep met mijn maliënkolder nog om en wapens in mijn handen via de andere kant van de tent er weer uit. Daar stond de rest van mijn groep, sommige hadden ook nog hun maliënkolder aan maar sommigen ook weer niet.

Ik zag een aantal met speer en zwaard. Een riem vol met messen en een boog, sommige hadden hetzelfde als mij en weer andere compleet andere combinaties. Ik keek rond en zag dat die eikel er niet meer was, blijkbaar had hij betere dingen te doen, mooi zo want hier is hij niet welkom. Dat vond ik althans.

Poorten [Netties2016]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu