Poorten [Netties2016]

『15』 Bijna een fatsoenlijk Gesprek.

『15』 Bijna een fatsoenlijk Gesprek.

Ik wou met haar mee gaan maar ik werd weer weg gestuurd. 'Ze moet naar het ziekenhuis' had iemand gezegd. Wat was er met haar aan de hand dan? Ik kon niet eens vragen waarom haar hoofd voor een gedeelte ingewikkeld was met verband. Het zat er schuin overheen dus was er iets met haar oog? Met haar oor? Beide? Of heeft ze een gat ergens? Het kon van alles zijn.

Ik zag dat ze niet de enige gewonde was op een brancard. Iemand anders was een gedeelte van zijn been kwijt. Wat voor een gevecht hebben die gasten gehad hé? 'Ziet er niet al te best uit' hoorde ik Roy van achter me zeggen. Ik schoot bijna omhoog toen hij sprak.

Ik draaide me geschrokken om en gaf hem een pets. 'Doe dat nooit weer' zei ik streng tegen hem. 'Sorry' verontschuldigde hij zich. Ik keek bezorgd naar de mensen en elfen die gewond weg gebracht werden. 'Als alles maar goed komt met haar' zei ik zachtjes. Ik heb nooit gevraagd of we vriendinnen waren maar ik beschouwde haar wel als één. En ik hoopte dat het niet al te ernstig was wat ze had. 'Het komt vast wel goed' zei Roy die ook naar de gewonden keek.

'Zoiets is dus onvermijdelijk en als je er niet tegen kan moet je nu maar stoppen want iemand verliezen die je dierbaar is doe je toch wel' hoorde ik hem ineens van achter me zeggen. Ik draaide me weer om en keek hem kwaad aan. 'Jezus! Waarom moet je nou weer zoiets zeggen! Een leugentje om bestwil mag ook wel hoor!'.

'Daar doe ik niet aan' en hij draaide zich om. 'Dat blijkt' mompelde ik. 'Verzamel de rest en kom dan voor de kracht training' zei hij nog voordat hij weg liep. 'We zijn je schoothondjes niet' zei ik hardop. 'Sshht..' zei Roy en hij gaf me een por in mijn zij. 'Wat ssshht.. Het kan mij niet meer veel schelen hoe hij denkt over mij' na die klap van van de week ben ik geloof ik wel duidelijk geweest.

Ondanks dat hij het soort van ons eiste zochten we toch de mannen op en gaven we het door. Zij gaven het weer door aan de rest en uiteindelijk had iedereen het te horen gekregen want we stonden op de gebruikelijke plek voor de kracht training.

De ochtend was snel voorbij en de middag begon maar mijn zorgen verdwenen niet. In tegendeel, ze werden alleen maar erger. Ik wou weten hoe het met Jessica was. Wat ik zag zinde me totaal niet namelijk. Ik moest haar spreken. Voor ik het in de gaten had stak ik mijn hand op om wat te vragen.

Maeron deed iets voor met een elf die ik nog niet eerder had gezien. Zodra hij mijn hand in de lucht zag werden zijn ogen even spleetjes. 'Wat' zei hij kortaf en hij stopte zijn zwaard terug in zijn schede. 'Mag ik naar Jessica? Ik wil weten hoe ze er aan toe is. Ik maak me nogal zorgen namelijk'.

'Nee' zei hij alleen maar. 'Waarom niet? Er zijn genoeg die je training nog volgen' zei ik schouderophalend. 'Omdat jij hier ook bent voor de training. Jij leert niet als je er niet bent'. 'Maar dan kan ik het toch horen van de anderen wat jullie gedaan hebben. Dan oefen ik later wel met Laralytha ofzo' opperde ik.

'Prima, ga' ik keek hem met ongeloof aan. Zei hij nou dat ik mocht? Ik keek vragend naar Roy die net zo keek als dat ik me voelde, verbaasd. Ik pakte mijn zwaard en stopte hem in mijn schede en zette mijn eerste stap weg van de groep.

'Maar als je gaat ben je niet meer welkom' hoorde ik hem kil zeggen. En daar is het addertje onder het gras. Ik draaide me weer gelijk om en keek hem kwaad aan. 'Waarom kan het jou ook maar iets schelen dat ik een training niet volg?! Heb jij nooit iemand gehad waar je bezorgd om bent en wilt weten hoe het gaat? Heb jij nooit iets over geslagen om ergens achter te komen?' en ik had met elke vraag een stap zijn kant op gezet.

'Tuurlijk wel, maar mijn leven hing niet af van die ene training' en hij gaf me een sarcastische grijns. Daar was die sarcsatische grijns weer, dat ik dat voor elkaar krijg binnen een korte tijd. 'Die ene training, ha leuk. Volgens mij heb ik tot nu toe alles gevolgd en het lijkt me stug dat je nu ineens iets gaat geven of laat zien wat we nog niet eerder gezien hebben'.