Poorten [Netties2016]

『16』 Dat noem je Vriendschappelijk?

『16』 Dat noem je Vriendschappelijk?

'Goedemorgen' hoorde ik iemand zeggen. Ik moest langs een aantal mannen heen kijken om te zien of het klopte wat ik hoorde. 'Bellas!' riep ik enthousiast. Hij hoorde mij zijn naam roepen en begon te glimlachen. Ik liep naar voren en het kon me niks schelen dat er een hele groep achter me stond en omhelsde hem.

'Ook blij je nu eindelijk te kunnen zien en spreken Lily' zei hij lachend en hij knuffelde me terug. 'Ga je ons trainen?' vroeg ik hem toen ik los liet. 'Ja' en zijn glimlach werd groter. 'Ik had het gevraagd aan Maeron en hij vond het geen probleem. Hij moest toch nog iets doen dus kwam het hem wel mooi uit' verklaarde hij.

'Yes!' riep ik hard. Hij keek mij aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Sorry' zei ik er maar snel achteraan. 'Het is dat hij nog wel eens een eikel kan zijn' voegde ik er aan toe. 'Juist, laat ik dat woord niet nog een keer horen want dat staat je niet netjes'. Ik begon te lachen toen hij dat zei.

'Eens een heer, altijd een heer of niet' zei ik hoofdschuddend. 'Helemaal' en hij gaf me een knipoog. Ik liep weer terug naar achteren en ging weer naast Roy staan. 'Dat jij zomaar een elf knuffelt, had ik niet verwacht' zei hij.

'Niet? Sommige elfen kan ik wel hebben hoor' en ik gaf hem een glimlach. 'Ik vind het soms lastig om te zien aan hun wat ze nou van ons vinden, zelfs al ken je hem of haar een tijdje. Zoals Ielos, geweldige jongen, maar ik weet niet of ik hem nou een klap op de schouder kan geven of niet' en hij krabde zijn achterhoofd.

'Ja sommige zijn nogal lastig te peilen' en ik dacht even aan Maeron. Bellas vertelde ons wat we moesten doen en gingen vervolgens aan de slag. Hij kwam vaak bij mij en Roy staan zodat hij met mij kon kletsen maar hield ondertussen de rest wel in de gaten.

'Ik baalde er een beetje van dat ik van Laralytha te horen kreeg dat jij hier ook was' en ik keek hem aan. 'Mijn excuses daarvoor. Ik was nogal druk dus kon het je zelf niet zeggen' zei hij verontschuldigend. 'Geeft niet' en ik keek toe hoe Roy gericht moest schieten op de grond.

'Maar jij en Laralytha dus?' en ik keek hem vragend aan. Een grote glimlach kwam tevoorschijn. 'Ja, ik mag van geluk spreken dat zij mijn Fëawen is' en alsof zijn glimlach niet groot genoeg was werd hij nog groter.

'Fawen?' vroeg Roy en hij draaide zich om. 'Pijl naar beneden' zei Bellas meteen. 'Sorry' en hij ontspande zijn boog en liet hem zakken. 'En het is Fëawen' verbeterde Bellas hem. 'Wat is Fëawen' vroeg hij. Ik keek naar Bellas en hij naar mij. 'Hoe weet jij trouwens dat wij bij elkaar horen' vroeg hij mij.

'Lang verhaal' zei ik zuchtend. 'Ik heb alle tijd' reageerde hij. 'Nee dank je, dit houd ik liever voor me. Maar ik het weet het in ieder geval, dus. Vertel jij het hem?' vroeg ik Bellas. 'Is goed' dus vertelde hij aan Roy wat het was.

Hij liet ook zijn lijnen zien die hij op zijn complete onderbeen had staan. 'Laralytha had het niet zo groot' zei ik toen ik dat zag. 'Ligt er ook een beetje aan wat je afkomst is, rang of-'. 'Bellas!' Mitch riep hem die wat verderop stond. 'Excuseer mij even' en hij ging die kant op.

Afkomst, rang, of, wat of? Wat zou nog meer een reden kunnen zijn waarom ik ze behoorlijk groot heb. Dat moet ik hem of Laralytha later nog maar een keer vragen dan dacht ik. 'Lily?' ik keek Roy vragend aan. 'Jij bent' zei hij vervolgens. 'Oh ja, natuurlijk'.

De rest van de training deed Bellas echt heel goed. Hij bleef rustig en kalm. Iets wat Maeron ook was maar Bellas zijn hele lichaamshouding was anders. Vriendelijk kalm. Eentje die je rustig kon benaderen in plaats van dat je bang was dat je afgebekt zou worden of straf zou krijgen.

Jammer genoeg was de dag snel voorbij en liepen we richting de eettent. Ik had tegen Bellas gezegd dat we snel eens iets moesten afspreken om bij te kletsen. Het was alweer een tijd geleden dat ik hem had gesproken. Na afloop toen pap er niet meer was spraken we elkaar nog wel eens maar daarna zag ik hem niet meer en was het contact dus weg.