But Not Me (GxG)

Prologue

Family is meant to be our safe haven, so why has it turned into a sharp blade that is slowly severing my entire existence? Bakit kailangan ko pa maranasan sa kanila ang first heartbreak ko? First disappointment? At betrayal? I don't get it.

Ganito ba dapat ang family?

I don't understand how my family can damage me more than a stranger could. Kaya kahit ano pa ang marinig ko sa iba parang wala ng impact sa'kin dahil sinagad na ng parents ko. There's nothing that could hurt me more than my family. Wala ng hihigit pa.

"Noelle! Ano na naman ba 'to?" Nakangiting tinapunan ko siya ng tingin. Plastering my smile as if I'm content with my life. Is such a lame act, but it's all I could do.

"What?" Inosenteng tanong ko.

Galit na galit itong humarap sa'kin at tinapon ang kapirasong papel sa'kin. "Ayan na lang ba ang alam mong gawin sa buhay? Ang ma-drop sa school!?"

Pinulot ko sa sahig ang papel na hinagis niya tsaka ko ito tinignan na parang na-amazed pa dahil mabilis itong nakarating sa kaniya.

"Ohh." Ang tanging nasabi ko na lang at mapang-asar na tinignan ko siya. 

"Don't ohh me!" His face is starting to turn red sa sobrang galit. "Pang-ilang school mo na ba 'to!? May balak ka pa bang magtapos!?" Niluwagan niya ang necktie niya tsaka ito napahilamos sa mukha.

"Ginagalingan ko naman." Walang galang kong sagot.

He doesn't deserve to be respected kahit na tatay ko siya. He's a jerk. He doesn't know how to take care of his family.

"Ginagalingan saan? Sa prof mo? Noelle! Be mature for your age! Don't act like a brat."

"Well, ganito tinuro mo. Kung ano ang puno 'yon ang bunga, right?" I tilted my head and smile again.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko sayo." Naiiling na saad niya. "You're a hopeless case."

"You made me like this, so don't act like a good Samaritan." I mockingly uttered and walked past him. Pero bago ako makalagpas sa kaniya, huminto ako sa harapan niya. "Don't mind me just focus on fucking your wif—" bago ko pa matapos ang sasabihin ko nakaramdam na ako ng kirot sa pisngi ko.

I could taste the blood inside my mouth.

"Watch your word, young lady!"

"Joel!"

​Great! I couldn't help myself but to smile. Humarap ako sa bagong dating at pinaskil ang matamis kong ngiti na matagal ko ng pinag-aralan.

The smile that could hide my pain.

"Hi Marga!" Masiglang bati ko dito.

"No-" Marga cuts him off.

"That's okay. Hayaan mo na ang bata." Lumapit si Marga sa dad ko and give him a peck on his cheek. Nakangiti lang naman ako habang pinapanood sila maging sweet sa isa't-isa. "Go ahead, Noelle. Baka may lakad ka pa. Ako na bahala sa dad mo."

"Thanks." I said at iniwan sila. Rinig ko pa ang pag-rant ng dad ko kay Marga.

Pagpasok ko sa kwarto ko, agad akong nahiga sa kama.  Napapikit ako at hinawakan ang kanan pisngi ko na sinampal ni dad. Napangiwi ako nang makaramdam ng kirot sa labi.

Hobby na yata niya akong sampalin.

I looked at the paper that I was holding. Walang ganang pinakatitigan ko ito.

"Noelle Canarette." Pagbasa ko sa pangalan ko.

I really hate my name. Can it be changed? Can I have new parents? If only I could choose my parents, I would. Hindi ako magdadalawang-isip na palitan sila. Puro sarili na lang nila iniisip nila. Nag-anak pa sila.

Habang busy ako magmukmok, naka-rinig ako ng marahang katok sa pinto ko. "I enrolled you to Xaxen University. You can start next week. Please don't waste it. Hindi ko na alam kung kanino pa ako lalapit mahanapan lang kita ng school. Don't worry about your dad, ako na ang bahala sa kaniya."

As if naman nagwo-worry ako do'n.

"Noelle?" Nagtalukbong ako ng unan at hinayaan si Marga na magsalita. Bahala sila. Bakit ba pinipilit pa nila na mag-aral ako? Tapos ako papagalitan pag hindi ko nagawa ng maayos?

I didn't respond to her hanggang sa makatulog ako. I woke up in the middle of the night because my stomach was growling. Pupungas-pungas akong bumangon at inaantok na naglakad palabas ng kwarto. I could hear moans emanating from their room as soon as I opened the door. Kung dati babalik ako sa kwarto pero ngayon wala na lang sa'kin dahil sanay na ako. I don't know why, ang easy lang naman isara ang pinto pero mukhang sinasadya nila na iparinig sa'kin.

"J-joel." Napa-irap na lang ako sa narinig mula kay Marga. "D-dont stop."

Dahil isa akong Noelle at kilalang pasaway, lumapit ako sa kwarto nila. Sumilip ako at nakita ang position nila na nakakadiri panoorin.

"Do you want me to fuck you, Marga? I bet mas magaling ako diyan kay dad." Mapang-asar na saad ko. Mabilis na sinara ko ang pinto nang babangon na si Dad.

"Noelle!" Umalingaw-ngaw ang sigaw ni Dad sa sobrang lakas.

I shrugged at tuwang-tuwa na pumunta sa kusina. Naghu-humm ako habang naghahanap ng makakain. ​Napa-iling ako. This useless fucking fridge na walang kalaman-laman kung hindi alak lang ni dad. Kinuha ko ang milk dahil 'yon lang ang matino sa ref. Next na kinuha ko ang box of oreo cereal. I don't need a bowl dahil mas prefer kong kumain sa plastic mismo ng cereal. Pinakabukas ko ang plastic at binuhusan ng milk. I'll just eat here, like I always do.

Hindi pa man ako nakakapagsimula kumain ng dumating si dad na galit na galit.

"Do you have to do that!?" Malakas niyang hinampas ang table gamit ang dalawa niyang palad.

I acted like he was not in front of me. Sinimulan ko na kainin ang cereal kahit na may sinasabi pa siya. I continued ignoring him hanggang sa hindi na siya nakatiis. Tinabig niya ang plastic bag ng cereal na kinakain ko dahilan ng pagtapon nito sa'kin.

"I regret having you as my daughter!" Sigaw niya tsaka ako tinalikuran.

Pinanood ko lang siya hanggang sa mawala siya. I pretended not to be bothered by it and put a smile on my face. Yet, I secretly long for the days when I was a child, dependent on my mother's care.

-D-