But Not Me (GxG)

THE END

Quentin Leilani Agape

"Miss! Malapit na pong mag-uwian, baka pwede na tayong magkwentuhan na lang." Sabi ng isa sa mga estudyante ko na nasa bandang likuran nakaupo.

"Kaya nga, miss! Pass na lang muna sa quiz." Dagdag pa ng iba.

I sighed, weighing my options. "I'll consider it," I replied. A small smile creeping onto my lips as I discreetly shut my laptop.

"Sige, miss. Take your time!" Sigaw ng isa sa mga pasaway kong estudyante. A grin plastered on his face.

Shaking my head. I tried to keep a serious expression, but it was hard when their excitement was so contagious. "Alright, question number one!" I announced, raising my voice slightly, only to be met with collective groans.

"Miss naman, ang daya!"

"Miss, you're such a buzzkill!" someone exclaimed dramatically.

Tapos ko na ayusin ang mga gamit ko at naglakad ako papunta sa harap ng table ko. Humarap ako sa kanila and leaned over to the table.

"Alright, what do you all want to talk about?" I asked, raising an eyebrow and scanning their eager faces, which were now lit up with curiosity.

Wala namang masama kung pagbibigyan ko sila. After all, a little distraction could do us all some good. Nakita ko ang mga ngiti sa mga labi nila. Ang iba pa ay sumigaw pa ng 'yes'.

"Let's talk about love!" Sigaw ng grupo ng mga babae sa tabi ng window.

"Miss! Paano maiwasan ang maiwan sa ere?" one of them asked, leaning forward.

"Yan na naman kayo!" I turned my attention to my right side para tignan ang estudyante kong lalaki. "Miss! Paano na lang maalis ang pagiging torpe!?"

"Ayan, puro pag-ibig! Ghosting pa more!" Sabat ng isa pang guy na ang sama makatingin sa grupo ng babae kanina.

"Kesa naman sayo, ang bitter! Kaya walang nagtatangkang lumapit sa'yo! Ghoster kasi!" Sagot ng babae na nagtanong kanina.

Naiiling na lang ako sa mga kalokohan nila. Basta't tungkol sa love life, sobrang active nila.

"Okay, that's enough," I said, raising my hands in mock surrender, trying to suppress my smile. My calm tone seemed to bring them back down to earth. "I have a question for you. It's simple, but you might find it challenging to answer."

"Game kami diyan basta hindi quiz!"

I took a moment, letting the suspense build before I dropped the question. "What's the reason why you started to change personally?"

Bigla silang natahimik. May mga nagtitinginan at may ilan na mukhang malalim ang iniisip. Unbelievable, mas pinag-isipan pa nila 'to kesa sa exam.

"Miss, ang lalim naman ng tanong mo!" sabi ng isang estudyanteng nakasandal sa kanyang upuan.

"Oo nga, miss! Bakit 'yan pa?" tanong ng isa pa, halatang naguguluhan.

"Well, I just wanted to understand what drove you to change," sagot ko, nakatingin sa kanila ng may ngiti. "Minsan, hindi natin napapansin kung gaano kalalim ang pagbabago natin hanggang sa tanungin ang ating mga sarili."

Nagsimula silang mag-isip muli, at ang mga mukha nilang kanina ay puno ng saya ay nagbago sa seryoso. Sa bandang likuran, may isang lalaking estudyante na nagtaas ng kamay. "Miss, ako po!"

I nodded, signaling him to stand. "Go ahead. Share your thoughts with us."

"I changed because of my family," he began. " have a big sister who's the breadwinner. I'm grateful for her and I love her pero ang problema ko ay sa sarili ko at sa parents ko."