Noelle Canarette
Habang lumilipas ang araw, unti-unti akong nahihirapan sa sitwasyon ko at ngayon ko lang narealize na mahirap mabuhay mag-isa. I have been feeling alone since then, but I feel it even more now in this small room.
There is only one bed, a little study table, and a basic cabinet in these limited space. Nakakabaliw.
I lay on the bed, my gaze locked on the empty ceiling, lit by a dim light. Nakatunganga.
I am a mere shell of myself, my stomach empty and hollow, matching the emptiness I feel within.
Bakit kasi tinanggihan ko pa ang alok ni Miss kanina na kumain muna bago kami naghiwalay. Yan tuloy kumakalam ang sikmura ko tapos para akong tangang nagda-drama dito.
In the past, when I was under my father's care, I yearned for freedom, but I was unable to break free from our home. Fear held me back, I must admit. Alam ko sa sarili ko na wala akong alam, wala akong alam gawin sa kahit na anong bagay maliban sa kalokohan. And now, having finally taken that leap and left the house, mas nararamdaman ko ang hirap. Nagsisisi ako.
Sinong bang hindi? Taggutom ako ngayon. I can't even feed myself now.
"Noelle! Shot puno!" Sigaw mula sa labas ng kwarto.
Hindi ko ito pinansin. Busy pa ako sa pagda-drama ko, sa alone time ko.
"Noelle!" Ulit pang sigaw. "Susugurin ka namin sige ka!"
I lift my gaze, my eyes drawn to the doorknob, silently questioning kung naka-lock ba. A hiss escapes my lips nang makita kong hindi nakalock ito. Taking a deep breath, I rise from the bed.
"Ano?" Tanong ko nang buksan ko ang pinto.
"Shot puno nga!"
Tiningnan ko ang kamay ni Jumbo na may hawak na bote ng gin at pakete ng juice powder. Sa likod niya ay si Meniya na may malaking ngiti habang nakataas ang kamay. Nang tingnan ko doon, binuksan niya ang kamay upang mahulog ang ilang pakete ng mani, proud niyang pinakita.
"Wag ka, meron pa!" Inalis ni Meniya ang kamay na nasa likod. Pag-angat niya, ipinakita niya ang chicharon. "Malutong 'yan! Singlutong ko, hindi tulad ng isa diyan na makunat na."
"Papasukin mo na kami! Kumakapal na yung isa dito." Bahagya akong binangga ni Jumbo causing me to step back and grant them entry. "Parating na rin sila Sage!" Habol niya.
"Wow, nagplano kayo na hindi ako kasama tapos nandito kayo?" Sinara ko na ang pinto at hinayaan na lang sila dahil wala na akong magagawa pa.
Sumalampak ang dalawa sa sahig, inilagay din nila sa gitna ang mga hawak nila. Tiningnan ako ni Jumbo at sinenyasan na umupo sa tabi niya.
"May napapansin kami sayo." Simula niya.
Lumapit ako sa kanila at umupo sa tabi ni Jumbo. "Ano 'yon?"
Before Jumbo can respond, the door swings open once again, revealing Sage and Tabitha. "Sorry, guys! The two of them can't come," Sage apologizes.
"Hi Tabi!" Sigaw ni Meniya pagkatapos ay tinawag niya si Sage. "Sage, come here! Ikaw magsindi dito!" Inabot ni Meniya ang lighter kay Sage at ang bilog na gin.
BINABASA MO ANG
But Not Me (GxG)
Romance"C'mon Miss Agape, let me warm your bed. Hindi ba 'yon lang naman habol niyong mga professor?" I went near her tsaka bumulong. "I offer myself before you beg." "Oh yeah? You beg, but not me. It's not you who's winning this game, but me." In the mids...