Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 21

Στις έξι, οι μαθητές της σχολής θα μοιράζονταν σε δύο τμήματα: το ένα τμήμα θα έκανε αγγλικά, ενώ το άλλο μαθηματικά αντίστοιχα. Προς μεγάλη ατυχία των τριών παιδιών, θα χωρίζονταν κι εκείνοι- ο Άρης και ο Παύλος ήταν στο πρώτο τμήμα και η Κική στο δεύτερο.

-Γιατί να μην τύχουμε στο ίδιο τμήμα, όπως στη Φυσική και στη Γλώσσα; παραπονέθηκε η Κική καθώς έμπαινε στον κοιτώνα και από πίσω της ακολουθούσαν τα δύο αγόρια.

-Και μετά θα ανταλλάξουμε μαθήματα και θα πας εσύ αγγλικά κι εμείς μαθηματικά, είπε ο Άρης. Δε νομίζω ότι θα έχουμε και πολύ χρόνο να μιλήσουμε.

-Εγώ λέω να ξαναπούμε για το θέμα του γραφείου της διευθύντριας το βράδυ, είπε ο Παύλος. Αρκετά μέχρι τώρα, μας χρειάζεται και λίγη ξεκούραση.

Ο Άρης και η Κική συμφώνησαν δίχως δεύτερη σκέψη.

-Να σας πω, πρόσθεσε ο Παύλος ξύνοντας το πίσω μέρος του κεφαλιού του, θα πάω για το μεσημέρι στον τρίτο κοιτώνα. Ο Νίκος έχει καταβάσει μια άπαιχτη εφαρμογή στο κινητό του και θέλω να μου τη δείξει. Δεν υπάρχει πρόβλημα, έτσι;

Ο Άρης και η Κική πρώτα κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και στη συνέχεια έγνεψαν με συγκατάβαση.

-Ωραία, είπε ο Παύλος. Εγώ φεύγω τώρα. Εσείς... πείτε τα. Το αγόρι βγήκε από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

Ακολούθησε μια άβολη σιωπή. Η Κική κοιτούσε συνεχώς τριγύρω, ενώ ο Άρης είχε τα χέρια στις τσέπες του και τα μάτια του καρφωμένα στο πάτωμα.

«Πες κάτι, ηλίθιε!» είπε από μέσα του.

-Λοιπόν...

-Λοιπόν..., έκανε και η Κική.

Ο Άρης ήθελε να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο. Γιατί στο καλό δεν έβρισκε κάτι έξυπνο να πει;

Ξαφνικά, του ήρθε στο μυαλό κάτι που τον έκανε να χαμογελάσει ανασηκώνοντας τα φρύδια του με νόημα.

-Τι; είπε η Κική που παρατήρησε την έκφρασή του.

Ο Άρης έκανε ένα βήμα προς το μέρος της και την κοίταξε κατάματα. Επιτέλους, είχε ξαναβρεί την αυτοκυριαρχία του.

-Εμείς οι δύο έχουμε αφήσει μια κουβέντα στη μέση, θυμάσαι;

Η Κική φυσικά και δεν το είχε ξεχάσει, απλώς ήλπιζε να το αποφύγει. Έπρεπε να του δώσει εξηγήσεις σχετικά με το γιατί έσπρωξε τη Δανάη στο γυμναστήριο, και δεν είχε ούτε το κουράγιο αλλά ούτε και την όρεξη να το κάνει.