Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 26

Ο Άρης και η Κική προχώρησαν επιφυλακτικά και έγειραν πάνω από τον Παύλο. Αιφνιδιάστηκαν τόσο που έμειναν στην κυριολεξία με το στόμα ανοιχτό.

Το ταψί, όπως ήταν αναμενόμενο, είχε σκουριάσει και πλέον ήταν για πέταμα. Το δαχτυλίδι όμως βρισκόταν ακόμη εκεί, στο κέντρο, και είχε παραμείνει άθικτο, όπως ακριβώς το είχαν αφήσει. Η μόνη διαφορά ήταν πως το σύμβολο στον κρίκο είχε πάρει το χρώμα της φωτιάς και έλαμπε με τέτοιο τρόπο, που νόμιζες ότι ήταν φλεγόμενο. Αυτό ήταν και το γεγονός που είχε αναστατώσει περισσότερο τα τρία παιδιά.

Ο Άρης κούνησε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του.

-Δεν το πιστεύω ότι δεν έπαθε το παραμικρό!

Ο Παύλος σηκώθηκε και πήρε μια βαθιά ανάσα.

-Απ' ότι φαίνεται, δεν καταστρέφεται τόσο απλά.

-Τόσο απλά;! φώναξε αγανακτισμένος ο Άρης. Τότε την επόμενη φορά να κάνουμε το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, μπας και πετύχουμε τίποτα!

Η Κική έπιασε το μπράτσο του Άρη και ψιθύρισε το όνομά του για να τον ηρεμήσει. Ο Παύλος δεν παρεξηγήθηκε από το ξέσπασμα του Άρη-είχε συνηθίσει πλέον τον ευέξαπτο χαρακτήρα του φίλου του.

-Δεν εννοώ αυτό, είπε ήρεμα. Απλώς κανείς δεν είπε πως θα ήταν εύκολο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα καταραμένο δαχτυλίδι.

Ο Άρης, αν και δεν ήθελε να το παραδεχτεί, ήξερε ότι ο Παύλος είχε δίκιο. Δε θα ήταν τόσο απλό να καταστρέψουν το δαχτυλίδι.

-Ωραία, υποχώρησε ο Άρης. Τι προτείνεις να κάνουμε τότε;

-Δεν ξέρω, παραδέχτηκε ο Παύλος και στράφηκε στην Κική. Έχεις καμιά ιδέα;

Εκείνη αναγκάστηκε να κουνήσει το κεφάλι της αρνητικά.

Κανείς δε μίλησε για λίγο. Ο καθένας ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του.

-Πρέπει να το φυλάξουμε κάπου ασφαλές μέχρι να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε, έσπασε τη σιωπή ο Παύλος.

Η Κική κοίταξε με την άκρη του ματιού της το δαχτυλίδι. Πλησίασε διστακτικά το δάχτυλό της προς τη μεριά του και ακούμπησε τον κρίκο. Προς μεγάλη της έκπληξη, η επιφάνειά του ήταν παγωμένη, λες και δεν είχε τυλιχτεί ποτέ μέσα στις φλόγες.Το πήρε στα χέρια της και το κοίταξε εξεταστικά. Το σύμβολο είχε επανέλθει στην κανονική του μορφή.

-Δεν καταλαβαίνω, μουρμούρισε τόσο σιγανά, ώστε να το ακούσει μόνο η ίδια.

Στη συνέχεια στράφηκε στα αγόρια.