Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 12

Η Κική χασμουρήθηκε και μισάνοιξε τα μάτια της. Για μια στιγμή σάστισε, όταν συνειδητοποίησε πως βρισκόταν καθισμένη στο γραφείο της. Έπειτα θυμήθηκε το πόσο την ταλαιπώρησε η χθεσινοβραδινή της αϋπνία και ξεφύσησε.

Σηκώθηκε τεντώνοντας τα χέρια της και έριξε μια ματιά στο ρολόι που βρισκόταν στον τοίχο μπροστά της.

-Οκτώ παρά τέταρτο, μουρμούρισε σχεδόν αδιάφορα.

Όταν, έπειτα από λίγες στιγμές, συνειδητοποίησε τι είχε μόλις πει, σχεδόν ένιωσε το αίμα της να παγώνει στις φλέβες της.

-Παιδιά! φώναξε ταραγμένη, αλλά τα δύο αγόρια δεν κούνησαν ούτε εκατοστό.

Η Κική πήγε πρώτα στον Άρη και του έδωσε ένα γερό ταρακούνημα. Εκείνος άνοιξε σιγανά τα μάτια του.

-Τι έγινε; Μας πιάσανε; μουρμούρισε χαμένος.

Η Κική έκανε το ίδιο και στον Παύλο, ο οποίος άνοιξε τα μάτια του ξαφνιασμένος

-Είναι οκτώ παρά τέταρτο! τσίριξε η Κική. Θα έπρεπε να βρισκόμαστε ήδη στην τραπεζαρία για το πρωινό!

Τα δύο αγόρια σηκώθηκαν από τα κρεβάτια τους σχεδόν ταυτόχρονα και κοίταξαν την ώρα που αναγραφόταν στο ρολόι.

-Να πάρει! φώναξαν ταυτόχρονα.

Στον κοιτώνα επικράτησε το απόλυτο χάος. Τα τρία παιδιά, προκειμένου να ετοιμαστούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, έτρεχαν, σκόνταφταν και έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλον. Ήταν η δεύτερη φορά που δε θα έφταναν εκεί που έπρεπε στην ώρα τους και σίγουρα η διευθύντρια δε θα χαιρόταν ιδιαίτερα με αυτό.

Όταν είχαν πλέον ετοιμαστεί και οι τρεις, και έκαναν να βγουν από τον κοιτώνα, η Κική έριξε μια γρήγορη ματιά στον Άρη και ανασήκωσε το ένα της φρύδι.

-Άρη...

Εκείνος την κοίταξε με περιέργεια, αρκετά ξαφνιασμένος από την έκφρασή της.

-Τι;

-Γιατί φοράς την μπλούζα σου ανάποδα;

Ο Άρης κοίταξε την μακό μπλούζα που φορούσε και συνειδητοποίησε ότι πράγματι την είχε βάλει ανάποδα από τη βιασύνη του, με αποτέλεσμα να φαίνονταν όλες οι ραφές. Την έβγαλε στα γρήγορα και την φόρεσε ξανά, από τη σωστή μεριά αυτή τη φορά. Η Κική δεν μπόρεσε να μην παρατηρήσει το γυμνασμένο του σώμα, αλλά σίγουρα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ασχοληθεί με αυτό.

-Ελάτε, πάμε! φώναξε και βγήκε πρώτη από τον κοιτώνα, με τα δύο αγόρια να την ακολουθούν τρέχοντας.