Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 29

-Επαναλαμβάνω, επιτρέπεται να αφήσετε τα πράγματά σας στις ξαπλώστρες, αλλά απαγορεύεται αυστηρά να μπείτε στη θάλασσα. Όσο εμείς θα καθόμαστε εδώ στην καφετέρια και θα επιβλέπουμε, μπορείτε να βρίσκεστε μόνο στην αμμουδιά, σε κοντινή απόσταση. Έγινα κατανοητή;

Όλοι οι μαθητές έγνεψαν ανυπόμονα. Είχαν ξεκινήσει από νωρίς το πρωί για την πολυπόθητη εκδρομή και τελικά η τρίωρη διαδρομή άξιζε τον κόπο, όπως διαπίστωσαν μόλις έφτασαν στον προορισμό τους: Μια παραλία που απείχε λίγα χιλιόμετρα από την πόλη της Κίσσαμου. Τα παιδιά δεν έβλεπαν την ώρα να ξεχυθούν στην παραλία και να απολαύσουν επιτέλους πραγματικές καλοκαιρινές διακοπές, έως αργά το απόγευμα που θα έπαιρναν τον δρόμο της επιστροφής.

-Τότε μπορείτε να πηγαίνετε, ολοκλήρωσε η διευθύντρια και έδειξε με το κεφάλι της τα σκαλιά της καφετέριας που οδηγούσαν στην παραλία.

Όλα τα παιδιά έτρεξαν με ορμή προς το μέρος που έδειξε η διευθύντρια. Μόλις κατέβηκαν τα σκαλιά της, όλοι ξεχύθηκαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις πάνω στην αμμουδιά που έκαιγε από τις ακτίνες του ήλιου. Ο Άρης, η Κική και ο Παύλος επέλεξαν να αφήσουν τα πράγματά τους σε ξαπλώστρες της ανατολικής πλευράς, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των μαθητών που είχε κινήσει για τη δυτική μεριά.

Ο Άρης, δίχως να χάσει χρόνο, ξάπλωσε σε μια από τις ξαπλώστρες και έβαλε τα χέρια πίσω από το κεφάλι του.

-Νομίζω ότι μπορώ να μείνω εδώ για πάντα, δήλωσε κλείνοντας τα μάτια του και απολαμβάνοντας τον γαλήνιο ήχο που προερχόταν από τους παφλασμούς των κυμάτων.

-Αν σκεφτείς ότι το σχέδιό μας χρειάζεται τουλάχιστον πέντε ώρες για να έρθει εις πέρας, πήρε τον λόγο η Κική, θα σε συμβούλευα να σηκωθείς αυτή ακριβώς τη στιγμή.

-Έλα τώρα! διαμαρτυρήθηκε ο Άρης. Έχουμε σπαταλήσει ενάμισι μήνα από το καλοκαίρι μας στη σχολή, και αύριο θα δώσουμε εξετάσεις. Δεν πρόκειται να χάσω την ευκαιρία να νιώσω ότι έχουμε καλοκαίρι.

Η Κική έτριξε τα δόντια της και ήταν έτοιμη να απαντήσει, αλλά τη διέκοψε ο Παύλος.

-Εγώ προτείνω να πάμε να βρούμε την Έλλη. Χωρίς τη βοήθειά της, δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να φύγουμε από 'δω χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι οι καθηγητές.

-Στον καλοκαιρινό τύπο από εδώ πες το αυτό, μουρμούρισε η Κική ρίχνοντας μια σύντομη ματιά στον Άρη.