Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 22

Ο Παύλος δεν μπορούσε με τίποτα να συγκεντρωθεί στο κλίσιμο των ρημάτων κατά τη διάρκεια του μαθήματος των αγγλικών. Ο Άρης δίπλα του δε φαινόταν να συμμερίζεται καθόλου τον προβληματισμό του-ήταν πολύ απασχολημένος στο να έχει ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό του και να γράφει στα βιβλία του το όνομα της Κικής ξανά και ξανά. Ο Παύλος αναστέναξε και στράφηκε στα δικά του βιβλία. Οι σκέψεις του δεν τον άφηναν να δει καθαρά. «Πώς στο καλό θα καταφέρουμε να μπούμε στο γραφείο της διευθύντριας χωρίς να μας δει;» αναρωτιόταν συνεχώς. «Και πώς θα ξέρουμε σε ποιο σημείο ακριβώς να ψάξουμε για το δαχτυλίδι;»

Η Κική από τη μεριά της έδειχνε στην Έλλη(η οποία ήταν χειρότερη ακόμα και από την ίδια στα μαθηματικά)πώς να λύσει μια εξίσωση δεύτερου βαθμού, σύμφωνα με τις σημειώσεις του Μάνου. Έπρεπε να παραδεχτεί πως ήταν πολύ χρήσιμες και τη βοηθούσαν αρκετά, σε αντίθεση με τον δημιουργό τους που δεν έπαιρνε στιγμή τα μάτια του από πάνω της. «Δε θέλω κι άλλους καβγάδες με τον Άρης εξαιτίας του Μάνου», σκέφτηκε η Κική. «Ο σημερινός καβγάς αρκούσε». Έπειτα αναρωτήθηκε αν γινόταν λίγο άδικη μαζί του. Ήταν πολύ καλός μαζί της από την πρώτη στιγμή και δε φαινόταν τόσο σαν να της την πέφτει. Εντάξει, εκτός από όλες εκείνες τις ματιές στα μαθήματα. Αλλά και πάλι...

-Και μετά; είπε η Έλλη βγάζοντας την Κική από τις σκέψεις της.

-Ε; Η Κική γύρισε και την κοίταξε γεμάτη απορία.

-Λέω, μου έδειχνες την αρχή της λύσης της εξίσωσης και μόλις σε ρώτησα τι γίνεται μετά.

Η Κική άρχισε επιτέλους να συνέρχεται.

-Α ναι. Λοιπόν, στη συνέχεια πρέπει να...

***

Όταν χτύπησε το κουδούνι σημαίνοντας το τέλος του μαθήματος, η Κική δεν έβλεπε την ώρα να περάσει τον ελεύθερο χρόνο πριν από το επόμενο μάθημα με τον Άρη και τον Παύλο, κανονίζοντας τα επόμενα βήματα που θα έπρεπε να ακολουθήσουν. Πριν προλάβει να απομακρυνθεί όμως, η Έλλη την έπιασε από το μπράτσο.

-Περίμενε λίγο, ψιθύρισε.

Η Κική κοντοστάθηκε έκπληκτη.

-Τι έγινε;

Η Έλλη έριξε μια ματιά τριγύρω και αφού βεβαιώθηκε ότι ο καθηγητής και τα περισσότερα παιδιά είχαν εγκαταλείψει την αίθουσα, στράφηκε ξανά στην Κική.

-Σήμερα στο μεσημεριανό άκουσα τι λέγατε με τα αγόρια του κοιτώνα σου.

Η Κική έμεινε κάγκελο. Δηλαδή η Έλλη ήξερε...;!