Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 6

-Ευτυχώς που είναι ακόμη νωρίς και δεν έχουμε εργασίες για αύριο.

Ο Παύλος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του με τα χέρια πίσω από το κεφάλι. Η Κική, που στεκόταν στην άκρη του κρεβατιού του, αναστέναξε.

-Δεν πιστεύω να έγινες σαν τον Άρη!

-Όχι, είπε ο Παύλος και ανασηκώθηκε, αλλά υπό την ευκαρία πού είναι αυτός;

Η Κική ανασήκωσε τους ώμους χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα. Δεν είχε ανέβει μαζί τους στον κοιτώνα μετά τη γνωριμία με τους καθηγητές και ήδη έλειπε τουλάχιστον μία ώρα, ή περισσότερο.

-Τον βλάκα! μουρμούρισε το κορίτσι κοιτάζοντας την ώρα στο ρολόι του τοίχου απέναντί της. Σε ένα τέταρτο από τώρα απαγορεύεται η έξοδος από τους κοιτώνες, αλλά αυτός δεν έχει έρθει καν!

Ο Παύλος έμεινε για λίγο σκεπτικός, μέχρι που του ήρθε κάτι στο μυαλό σαν αναλαμπή.

-Το πάρτι! ξεφώνισε. Το είχα ξεχάσει τελείως. Μάλλον εκεί θα είναι. Όμως λογικά θα έπρεπε να έχει τελειώσει μέχρι τώρα, δε νομίζω πως η διευθύντρια θα επέτρεπε να το ξενυχτήσουν.

-Σωστά, πού αλλού θα ήταν, ξεφύσησε η Κική. Πάω να τον βρω γιατί εξαιτίας του θα μπλέξουμε πάλι, ανακοίνωσε στη συνέχεια και καθώς έκανε να βγει από τον κοιτώνα, άκουσε πίσω της τον Παύλο να λέει:

-Μην αργήσεις, γιατί αν περάσει η διεθύντρια να κάνει τον καθιερωμένο έλεγχο την έχουμε βάψει για τα καλά.

Η Κική κούνησε το κεφάλι της και έτρεξε με ορμή στις σκάλες. Μερικά παιδιά κατευθύνονταν στους κοιτώνες τους και υπέθεσε πως το πάρτι είχε πράγματι τελειώσει. Αν ήταν έτσι, όμως, γιατί ο Άρης δεν είχε φανεί ακόμη;

Η Κική κατέβαινε βιαστικά τα σκαλιά, προσπαθώντας να παραμερίσει τα παιδιά που τα ανέβαιναν. Καθώς προχωρούσε προς την τραπεζαρία, ολόκληρος ο διάδρομος γέμιζε σταδιακά με τον ήχο δυνατής μουσικής. Σε λίγα λεπτά βρισκόταν ακριβώς μπροστά από την ανοιχτή πόρτα της τραπεζαρίας και ένιωσε την ανάγκη να καλύψει τα αφτιά της-τώρα η μουσική είχε γίνει εκκωφαντική. Όσοι μαθητές είχαν απομείνει εκεί χόρευαν έντονα στον ρυθμό της μουσικής. Η ματιά της Κικής έπεσε σε ένα χαρτί που ήταν πρόχειρα στερεωμένο με κολλητική ταινία πάνω στην πόρτα.

-Να είστε στους κοιτώνες σας προτού λήξει η περίοδος της βραδινής εξόδου, μη με αναγκάσετε να επέμβω, διάβασε η Κική δυνατά αν και η φωνή της χανόταν κάτω από τον θόρυβο που προκαλούσε η μουσική.