Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 11

Ο Άρης, η Κική και ο Παύλος μεταφέρθηκαν από το νεκροταφείο, πίσω στο μπάνιο του κοιτώνα. Το σχέδιο του Παύλου είχε φέρει αποτέλεσμα. Ο Άρης και η Κική έπεσαν στο πάτωμα με τον ίδιο άτσαλο τρόπο όπως στο νεκροταφείο. Καθώς οι δυο τους μουρμούριζαν για τον πόνο που τους είχε προκαλέσει αυτή η πτώση, ο Παύλος σηκώθηκε και τέντωσε τα χέρια του χωρίς καμιά δυσκολία. Εκείνος είχε προσγειωθεί φανερά πιο ομαλά.

-Τι ώρα να έχει πάει; αναρωτήθηκε.

-Μέσα έχει ρολόι, πήγαινε δες, μουρμούρισε ο Άρης.

Όλη αυτή η ιστορία του είχε προκαλέσει τρομερή κούραση, και το μόνο που ήθελε εκείνη τη στιγμή ήταν να πέσει στο κρεβάτι του και να κοιμηθεί για δύο μήνες τουλάχιστον. Δεν είχε καμία όρεξη για κουβέντες.

-Μιας που μιλάμε για ρολόγια, είπε τότε ο Παύλος, θα σου αφήσω το καταραμένο μαραφέτι στο κομοδίνο σου.

Με αυτές τις λέξεις, ο Παύλος έσκυψε για να μαζέψει το ρολόι που είχε πέσει από την τσέπη του Άρη στο πάτωμα. Έριξε μια λοξή ματιά σε εκείνον και την Κική, και στη συνέχεια βγήκε από το μπάνιο.

Η Κική ένιωσε ξαφνικά τρομερά άβολα να βρίσκεται εκεί, ξαπλωμένη δίπλα στον Άρη, κι έτσι σηκώθηκε με γρήγορες κινήσεις και αποφάσισε να ξεστομίσει το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό εκείνη τη στιγμή.

-Γιατί μερικές φορές είστε τόσο επιθετικοί εσείς οι δύο;

-Έτσι είμαστε εμείς τα αγόρια, μας αρέσει να προκαλούμε το ένα το άλλο. Ο Άρης σηκώθηκε και τίναξε τα ρούχα του. Αλλά και εσείς τα κορίτσια, δεν πάτε πίσω, πρόσθεσε κοιτάζοντάς την με νόημα.

-Τι εννοείς; ρώτησε η Κική ανασηκώνοντας τα φρύδια της.

-Εμείς οι δύο έχουμε αφήσει μια κουβέντα στη μέση, της θύμισε.

Η Κική έφερε στο μυαλό της τη συζήτηση που έκαναν για το συμβάν στο γυμναστήριο όταν ήταν ακόμα στο νεκροταφείο, λίγο πριν τους διακόψει ο Παύλος. Έκανε να μιλήσει, αλλά ο Άρης τη διέκοψε με ένα χασμουρητό.

-Όμως θα την ολοκληρώσουμε άλλη στιγμή, γιατί τώρα είμαι πτώμα, είπε και χασμουρήθηκε ξανά, καθώς διέσχισε την πόρτα του μπάνιου.

Η Κική ανοιγόκλεισε έκπληκτη τα μάτια της. «Μα τι τζέντλεμαν», σκέφτηκε ειρωνικά. Εγκατέλειψε κι εκείνη το μπάνιο, αφήνοντας έναν αναστεναγμό.

Μόλις μπήκε στο δωμάτιο, παρατήρησε ότι και τα δύο αγόρια είχαν ξαπλώσει στα κρεβάτια τους χωρίς να έχουν σβήσει το φως. Πήρε σιωπηλή ένα μπλουζάκι και ένα σορτσάκι που θα φορούσε ως πιτζάμες και πήγε ξανά στο μπάνιο για να αλλάξει. Και μόνο στη σκέψη να εμφανιστούν ξανά εκείνα τα γράμματα στον καθρέπτη και να την μεταφέρουν σε εκείνο το νεκροταφείο, η Κική φοβόταν να πατήσει το πόδι της εκεί μέσα, όμως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.