က်ိဳးခ်န္သည္ သူလုပ္ထားသၫ့္ မုန႔္အေပၚ
ေကာင္းသၫ့္မွတ္ခ်က္မ်ား ေပးလာမည္ကို
အားပါးတရ ေစာင့္ဆိုင္းေန၏။အျမင္ႏွင့္တင္
ရိေပၚအတြက္ကေတာ့ စိတ္ညစ္ရာ ေကာင္းေနၿပီ
ျဖစ္ကာ စားဖို႔ေတာင္ စိတ္မပါေတာ့။ထို႔ေၾကာင့္
မားက က်ိဳးခ်န္ လက္တၫ့္စမ္းမွာ ေၾကာက္တာ
ျဖစ္၏။
"ေယာက္ဖ၊စားၾကၫ့္ပါလား"
စိမ္းစိုေနေသာ ကိတ္လံုးေလးကိုၾကၫ့္ရင္း
ေရွာင္းက်န႔္က ၿပံဳး၏။အေပၚမွ စမ္းထားေသာ
အရည္မဲမဲမ်ားကိုလည္း စိတ္ထဲ ထားပံုမေပၚ။
"ေကာင္းမဲ့ပံုပဲ"
တစ္လုတ္ဖဲ့စားလိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္က လက္မ
ေထာင္ျပ၏။က်ိဳးခ်န္မွာလည္း ဝမ္းသာလံုး
ဆို႔လ်ွက္။
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ေကာတို႔ မနက္ျဖန္ ဘယ္သြားစရာ ရိွလဲ"
ေရွာင္းက်န႔္က ကိတ္လံုးေလးေတြကို တစ္ဖဲ့ခ်င္း
ဖဲ့ေနရင္းက ေတြးဆဆ ေျပာလာ၏။
"မရိွပါဘူး။မနက္ခင္း လမ္းထြက္ေလ်ွာက္တာပဲ
ရိွမယ္"
"အဲ့တာဆို ေယာက္ဖ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ေနရာ
လိုက္ခဲ့ပါလား။လမ္းေလ်ွာက္ရင္းနဲ႔"
"ဘယ္လဲ"
"ဒီနားမွာ နာမည္ႀကီးစားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္
ရိွတယ္။ဟင္းပြဲေလးလည္း သြားေလ့လာရင္း
ေယာက္ဖကို ေန့လယ္စာ ေကြၽးမယ္ေလ"
"ေကာင္းသားပဲ။လိုက္ခဲ့မယ္ေလ….."
ရိေပၚသည္ တစ္ေလ်ွာက္လံုး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးႏွင့္
ကိတ္လံုးေတြကိုသာ စားေန၏။သူ႔ကို ရိွတယ္
လို႔ေတာင္ မထင္ေသာ ထိုႏွစ္ေယာက္ကို သူကလည္း ဥေပကၡာျပန္ျပဳထားလိုက္၏။
