Kederli Aşk [Tamamlandı]

5. Bölüm

Sabah olmuştu. Belinay yavaş yavaş gözlerini açmaya başladı vücudunda bir ağrı vardı henüz geçmemişti. Sağ tarafına baktığı zaman Emreyi gördü gece boyu yanından ayrılmamıştı, koltuğun üstünde iki büklüm bir şekilde uyumuştu.

Belinay çok kararsızdı bir o kadar da yorgundu. Boğazının kurduğunu fark etti sağ tarafındaki masanın üzerinde bir bardak su vardı elini yavaşça bardağa götürdü fakat olmadı yanlışlıkla bardak yere düştü. Belinayin kolunda hâlâ serum olduğu için kalkamiyordu.

Bardağın düşmesiyle emre uyandı gözlerini açtı. Her yeri tutulmuş gibiydi. Hemen Belinaya baktı yere düşen bardağı fark etti ve aceleyle "iyi misin ağrın var mı?" Diye sordu.
"İ-iyiyim su alacaktım" dedi Belinay yorgun sesiyle emre hemen koltuktan kalktı kapıdan çıktı.

Bir süre sonra geri geldiğinde elinde pet şişeyle su vardı. Belinayin yanına geldi yavaşça zarar vermeden yastığını düzeltti. Elini belinayin beline doladı ve dik durmasına yardımcı oldu, suyu içilmeye başladı bittiği zaman Belinayi geri yatırdı kendisi de koltuğa oturdu.

"Teşekkür ederim" dedi Belinay. Gözleri dolmuş gibiydi birden bire aklına kaza anı geldi. Elini yüzüne götürdü ve sessizce göz yaşları boşandı. Emre fark etmişti hemen ayağı kalktı belinayin yatağının kenarına oturdu ve sarıldı.

"Şşş tamam geçti bişey yok..." Diye sakinleştirmeye çalışıyordu. Belinay her ne kadar erkeklerden korksa da şuan da bu sarılmaya ihtiyacı vardı. Başını Emre'nin omuzuna koydu ve ağlamaya devam etti. Emre de o sırada saçlarını okşuyordu.

"Tamam ağlama lütfen ben yanındayım" diyerek güven vermeye çalıştı.
Bir süre sonra Belinay emreden ayrıldı.
"Ş-sey kusura bakma ben.." diyecekken emre söze girdi.
"Özür dileme önemli değil, kendini yorma lütfen" dedi emre.
Belinay arkasına yaslandi ve dinlenmeye başladı.

☘️☘️☘️

Bugün Belinay taburcu olmuştu ağrıları aza inmişti. Emre onunla bişey konuşmak istediğini söylemişti. Konuşmak için belinayin iyileşmesini bekliyordu, Belinay tedirgin bir şekilde hastahanenin kantinine gitti emre de oradaydı yavaşça sandalyeye oturdu ve resmi bir şekilde
"Buyrun sizi dinliyorum." Dedi emre de derin bir nefes alıp söze girdi.

"Bak seninle resmi konuşmayacağım. Seninle açık konuşacağım. Ben senden hoşlanıyorum. Lütfen benimle çıkar mısın?" Dedi tek nefeste.

Belinay şaşkındı hoşlandığını biliyordu ama bu kadar da çabuk beklemiyordu korkuları vardı.
"B-ben" dedi ve nefesi kesilecek gibi oldu. Ayağı kalktı ve
"Ben istemiyorum." Dedi o da Emre'ye karşı boş değildi ama bir erkekle yan yana gelme korkusu bile onu bitiriyordu.
Emre de ayağı kalktı.

"NEDEN YA NEDEN SANA DELİLER GİBİ AŞIK OLDUĞUMU GÖRMÜYOR MUSUN?" dedi bağıran ses tonuyla emre çok zor otramlarda büyümüştü öfkesini hic Bir zaman kontrol edemiyordu. Belinay zor durumda kalmış gibi hissetti.

"İSTEMİYORUM. BÜTÜN OZELİMİ BURDA MI ANLATAYIM LÜTFEN ÜSTÜME GELME." dedi derken bile gözleri dolmuştu. Emre onu korkutmuştu bunu fark etti ve Belinaya sarıldı.

"Tamam özür dilerim. Anlatmak zorunda değilsin sakin ol" diye fısıldadı kulağına bu konuşmayı hastahanenin kantininde yaptıkları için olabildiğince sessiz konuşuyordu.
Belinay Emre'nin omzunda hıçkırıklara boğuluyordu zar zor bir kaç kelime söyledi.

"K-korkuyorum çok korkuyorum" dedi hıçkırıklari arasında.

"Allah belamı versin özür dilerim. Ağlama nolur dayanamıyorum." Dedi emre sevdiği kadın omzunda hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Elinden bişey gelmiyordu çok çaresizdi.