Kederli Aşk [Tamamlandı]

23. Bölüm

Belinayın anlatımıyla

Sabah karnımın ağrısı ile uyandığımda baran yanımda yoktu, kalkmıştı. Ben de kalkıp banyoya doğru gittim, elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfaktan sesler geldiğini fark ettim. Mutfağa gittiğimde Baran kahvaltı hazırlıyordu, arkasını dönmüş bir şekilde salata soğrarken "günaydın güzelim." dedi. Yavaşça yanına gittim ellerimi beline doladım. Baran arkasına döndü ve gülümsedi. Tekrar önüne döndü. Başımı yavaşça baranın omzuna koydum. Arkasını dönüp beni öptü. Onun bu anı öpmelerine alışmıştım artık. Ayrıldım ve gözlerine baktım. "Noldu be?" dedi. Tekrar ona sıkıca sarıldığım zaman "özledim." dedim. Ağzımdan çıkan bu kelimeyle şaşırmıştı. Başımı kaldırdı ve ona bakmamı sağladı. "Bende." beni tekrar öptü. Ayrıldığımız zaman "ağrın var mı?" diye sordu. Beni düşünmedi hoşuma gitmişti. "Var."

"Sen otur ben sana sıcak bitki çayı yapayım." arkasını dönecekken bana baktı. "Karıcım."

Bana karıcım demişti. Artık evliydik. Baran Şahin'in karısıydım. Gidip koltuğa oturdum emre telefonunu masanın üzerine bırakmıştı mesaj gelince bakmak istedim. Hiç tanımadığım bir kadın yazmıştı. Baranın bu kadınla ne işi olurdu ki? Mesajın üzerine tıkladım. Mesajda "yakışıklı geçen gece harikaydı lütfen tekrarlayalım." yazıyordu. Okur okumaz elim ayağım titredi. Derin derin yutkundum. Baran elinde benim için hazırlamış olduğu papatya çayı ile yanıma geldi. Elimde telefonunu görünce kaşları çatıldı. "Belinay, güzelim napiyorsun?"

Elimdeki telefonu ona doğru tuttum. "Ne bu?" Telefonunu eline alıp mesaja baktı. "Baran, sana soruyorum kim bu?"

Bana baktı. "Tanımıyorum, güzelim." dedi.

"Nasıl tanımıyorsun ya attığı mesaja bak, bunu nasıl açıklayacaksın?" dedim sinirle.

"Güzelim." dedi. "Mesaj yanlış gelmiştir tanımıyorum." Çok rahattı her zaman ki gibi.

"Aşkım yazmış." dedim acı içerisinde. Elini saçlarına attı. "Aşkım mi yazmış? Gelen giden de bana aşık oluyor ha."

"Baran." sesimi yüksettim. "Ya söyledikleri doğruysa? Nasıl böyle bişey yaparsın biz evlendik farkında mısın?"

"Belinay, ben evli bir adamım başka kadınlara yan gözle bakmam kimseyle işim olmaz." dedi kendimden emin bir şekilde.

"Eğer böyle bişey yaptıysan..." ağlamak için kendimi sıktığımda aynı zamanda da karnıma ağrı girdiğini hissettim. "Seni asla affetmem."

"Belinay, beni gerçekten böyle mi tanıdın sen? Gözüm senden başkasını görmüyor, farkında değil misin?" dedi.

Elimde karinimi sardım. "Ben devam etmek istemiyorum." Ağzımdan çıkan kelimeyle ben bile ne dediğimi bilmiyordum.

Baran şaşırmış olacak ki yüzünde ki ifade değişmişti. "Ben senden başkasını istemiyorum neden bunu anlamak istemiyorsun? Ben senin için yangına atlamış biriyim ve böyle düşünmen beni çok rahatsız ediyor." dedi tek nefeste. O da gerilmişti. Telefona mesaj gelmişti yazan kişi yine o kızdı. Mesaja baktığımda mesajda "beyefendi kusura bakmayın sevgilim sarhoş bir şekilde önüne gelene mesaj atmış bir daha olmayacak iyi günler." Mesajı okurken utanmıştım.

"Bara-" tam ismini söyleyecekken karnıma ağırı girdi. Ağzımdan acı dolu bir inleme çıktığında bana bakıyordu. Ellerimi ellerinin arasına aldı. "Karnın mı ağrıyor, iyi misin?"

Başımı salladım. Göz yaşlarımın aktığını hissedebiliyordum. Eliyle göz yaşlarımı sildi. "Ne zaman geçecek ya, daha fazla acı çekmeni istemiyorum."