Kederli Aşk [Tamamlandı]

15. Bölüm

Bölüm şarkısı: Hande Yener - sokak kedisi

Ambulans sirenleri duyuluyordu, ortalık mahşer yerine dönmüştü. Ambulans hastahaneye geldi ve sedeyenin üzerindeki Belinay ve Emre'yi hastahaneye götürdüler. İkiside şuan da bayındı. Doktorlar hemen Belinay ve Emreyle ilgilendiler. Ayrı ayrı odalara aldılar ve oksijen verdiler. İkisi de nefes alıyordu fakat emre daha fazla içerde kaldığı için hâlâ baygindi.

Doktor belinayin odasına gitti ve kendini daha iyi hissetmesi için serum verdi. Biraz zaman geçince Belinay öksürük uyanmaya başladı.

Belinayin anlatımıyla

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Başında doktor vardı öldürmekten konuşamıyordum.

"Bana ne old-" diyecekken tekrar öksürüklere boğuldum. Aklıma emrenin merakta olduğu geldi şimdi meraktan deliye dönmüştür diye düşündüm.

Doktor bana gülümseyerek "Belinay hanım dumandan zehirlenmissiniz fakat şuan da iyisiniz." dedi. Benim ne durumda olduğum önemli değildi şuan da emreyi arayıp haber vermek istiyordum.

Kısık sesle "Emre'yi aramam lazım." diyince doktor bana baktı.

"Belinay hanım emre bey şuan da yan odada, sizi yangından o kurtarmış daha uyanmadı." deyince gözlerim dolmaya başladı.

Vücudumun titrediğini hissediyordum bir kıskançlık uğruna onu alevlerin içine ben atmıştım şuan da benim yüzümden bu haldeydi.

Hemen yerimden doğruldum. "O iyi mi, onu görmek istiyorum!"

"Ama Belinay hanım serumunu-" dedi doktor.

"Umrumda değil." diye yanıt verdim doktor daha gazla itiraz etmedi ve beni Emre'nin yattığı odaya götürdü. Emre hareketsiz bir şekilde yatıyordu doktor hanım beni yavaşça yatağın yanındaki koltuğa oturtturdu ve odadan çıktı.

Yavaşça ellerimi emrenin ellerine doğru uzattım. Elleri buz gibiydi.

"Baran." dedim perişan olmuş pisman sesimle.

"Özür dilerim, uyan lütfen."

şuan da benim yüzümden bu haldeydi benim nefes almam için o bu hallere düşmüştü. Gözyaşlarıma engel olamadım. Ben kendimi kaybetmiş bir şekilde ağlarken Emre'ye tekrar baktım gözlerini yavaşça açıyordu.

Gözleri yorgun bakıyordu.

"Baran, sevgilim iyi misin?" dedim bir umutla. Kendini fazla hareket ettirmeden sağa sola baktı. Ağzında hâlâ oksijen maskesi vardı elini yüzüne götürdü ve maskeyi zorlukla biraz aşağı indirdi.

"Belina-" diyecekken öksürmeye başladı.

"Rahat nefes alabiliyor musun?" dedim ona bakarak.

Tekrar konuşmaya çalıştı "sen rahat nefes alabiliyor musun?" sesi çok yorgundu.