Yavaş yavaş kendime gelmeye başladığımda bahçede birinin kucağından çimlere bırakılıyordum.Gözlerimi araladığımda başucumda Ayça ve Sedef onların arkasında da kocaman bir kalabalık duruyordu .
Hala öksürüyordum biraz kıpırdanmaya başladığımda Ayça ve Sedef ağlayarak bana doğru bakmaya başladılar.
"Ada iyi misin?"
"Bacağın çok acıyor mu "
Bu soruyla vücudumdaki ağrıyı hissetmeye başladım. Sedef hemen bir şişe su ile ellerimi ovuşturmaya başladı. Bacağıma doğru baktığımda Seda hoca bacağımı bandajla sarıyordu müdür ise etrafımızda bize meraklı gözlerle bakan kalabalığı dağıtmaya çalışıyordu.
Olduğum yerde kıpırdayamıyordum, sırtımı ayça ya yasladım. Bu sırada kalabalığı yararak Burak yanımıza geldi.
Tam beni kucağına alacakken başka bir el ondan hızlı davrandı.
Buluttu bu. Burak , Bulutu görünce biraz çekindi. Bulut bir bana bir bacağımdaki yarısı kan olmuş sargıya bakıyordu. Müdürün durumu açıklamasına bile izin vermeden onlara bağırmaya başladı;
" Nasıl bir okul burası böyle? Okulda yangın çıkıyor ve sizin daha içeride bir öğrenci olduğundan haberiniz bile yok öyle mi? "
" Efendim bizde nasıl olduğunu anlamadık birden bire yangın başladı. Sayımlar hatalı yapılmış. "
" İyiymiş ya benim kardeşim ölseydi de böyle söylerdiniz öyleyse. O sayımları sizin... "
Bulut ağız dolusu küfürler savurduktan sonra hemen beni kucağına aldı . Kalabalıktaki herkes bizi izliyordu çünkü Bulut'tan kimseye bahsetmemiştim. Dolu gözlerle bana bakıyordu.
"İyi misin Ada? Bunu onların yanına bırakmayacağım .Sittin sene rahat ettirmeyeceğim bu okulu onlara...
" Bacağım, bacağım çok kötü "
Şu an yalan söyleyip iyiyim diyecek durumda değildim ağlamamak için de kendimi tutmuyordum. Hüngür hüngür ağlıyordum.
" Dayan biraz daha en yakın acile götüreceğim seni "
Bulut beni arabasının arka koltuğuna bindirmiş hızlı hızlı arabayı sürüyordu.
Ben ise bacağımdaki acıyı unutmuş onun kalabalıkta söylediklerini düşünüyordum.
kardeşim demişti beni orada benimsemiş ve onlara hesap sormuştu. Aynı evin içindeydik ama hiç böyle abi kardeş ilişkisi yaşayamamıştık. Genelde hep birbirimizi sinir eder dururduk. O gün o saat daha çok sevdim Bulut ' u . Arabadan inerken tekrar kucağına aldı.
" İstediğin bir şey var mı su falan "
" Bana hep kardeşim der misin "
Şaşırmıştı bu cümleme. Aslında bunu söyleyen ben bile şaşırmıştım.Ailem uzakta olduğu için epey yalnız hissediyordum ve bir aile sıcaklığı bulmuşken kaybetmek istemiyorum.
"Tabi ki derim sen benim kardeşimsin zaten "
" Peki ben sana abi diyebilir miyim "
" Diyebilirsin abicim "
Çok mutluydum az evvel yangından çıkarılmam, şu an nefes alamamam ve bacağımdaki cam parçaları bile umurumda değildi. Acile girdiğimizde hemşire beden eğitimi hocasının yaptığı kanlı sargıyı çıkardı. Bacağımda kalan cam parçalarını temizleyip temiz bir pansumandan sonra sargı beziyle iyice
sardı.
" Temiz tutulması gerek ve düzenli olarak bandajı değiştirin lütfen , geçmiş olsun "
" Teşekkürler "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGELERİN İÇİNDE( ARA VERİLDİ )
Lãng mạnOkulunuzda çıkarılan yangının hedeflerinden biri olmak mı? o gizemli çocuğun kim olduğunu biliyor musunuz? Bu karmakarışık olayların içinde yanınızda kim olacak? Düşmanınız karşınızda mı yoksa arkanızda mı?
