Imperium mroku.Część 2

18

Miej blisko przyjaciół. Wrogów jeszcze bliżej.

Jeśli chcesz osiągnąć wyznaczony cel musisz spojrzeć w oczy swojego największego wroga.

*Selena

Hiszpania/ dom Johna.

John Junior gestem ręki wskazuje na drzwi. Opuszczamy bibliotekę i kierujemy się do wyjścia. Rozglądam się po holu kierując wzrok w miejsce, gdzie widziałam tajemniczą postać. Jednak tym razem nie dostrzegam nikogo. Czuję się obserwowana w tej ogromnej willi jednak to zapewne dzięki zainstalowanym kamerom na całej posesji. Monitorują każdą jej część. Te mury wiele słyszały i z całą pewnością kryją wielkie tajemnice. Mam przeczucie, że prawda mogłaby zadziwić świat rzucając go na kolana. Ciarki przebiegają po skórze na co się delikatnie wzdrygam.

Wychodzimy na zewnątrz a na podjeździe czekają na nas dwa czarne auta. Jeden z ludzi podchodzi do Johna i odciąga go na bok szepcząc mu coś do ucha i pokazując coś na dotykowym, niewielkim ekranie. Junior nie pokazuje po sobie żadnych emocji. Jest poważny a twarz nie zdradza ani radości, ani gniewu. Obraca się w moją stronę wskazując kulturalnie ręką otwarte drzwi dla pasażera. Grzecznie wsiadam i zamykam za sobą drzwi. Ruszamy spokojnie w milczeniu.

Junior przygląda mi się ukradkiem. Z całą pewnością zachodzi myślami co takiego kłębi się w mojej głowie.

Czy się boję?

Staram się zachować spokój nie pokazując żadnych emocji. Nie dam mu przewagi. Jakby nie było jest moim przeciwnikiem. W tej chwili nawet rywalem jednak nie znam jeszcze jego intencji wobec mnie. Powstrzymam się od wydania opinii i przypięciu łatki.

Dzisiaj nawet sól wygląda jak cukier. Wrogowie silą się na nieszczery gest a przyjaciele okazują się zdrajcami. Lukrem sypią na zbolałe serce wypalając cięte i trwałe blizny.

Milczę.

To dobry moment, żeby zebrać myśli. Wyciszyć emocje, które szaleją we mnie jak rozszalały sztorm na morzu. Przypominam sobie słowa który kiedyś napisałam:

Walcz dziewczyno!

Siła charakteru to twoja zbroja!

Nigdy nie trać w siebie wiary.

To obronna tarcza, która cię ochroni.

W świecie pełnym krytyków,

Słuchaj głosu jedynie własnego serca.

Doradców jest wielu, którzy pokierują cię w ślepy zaułek.

Zła decyzja jest nauką! Jednak ona wskaże ci drogę.

Jedź i nie oglądaj się za siebie.

To co było, już nie wróci.

A to co będzie może stać się czymś o wiele lepszym.

Nie bój się zmian i zamykanych drzwi przed nosem.

Jeśli wytrwasz otworzą się nowe.

Walcz dziewczyno!

Póki wystarczy ci sił!

Życie to droga.

Warta każdej sekundy, która sprawia, że się uśmiechasz.

Wciskaj gaz do dechy i nie oglądaj się wstecz!

Strach ma wielkie oczy.

Jednak możesz go pokonać!