baby one more time | banginho

twenty seven

Önceki bölüm yorumlar azdı, üzüldüm.

Minho gözlerini araladığında Chan'ı yanı başında görmeyi kesinlikle beklemiyordu. Bakışları buluştuğunda bir süre baktılar birbirlerinin gözlerinin içine. Sessizliği bozan Minho oldu.

"Ne yapmaya geldin? Beni rahat bırak." Kaşlarını çattı.

"Uyandığına göre buradan gidiyoruz." Chan bozuntuya vermedi.

"Sen elbette gidiyorsun ama ben buradayım. Doktor taburcu etmeden hiçbir yere gitmeyeceğim."

"Hastasın ve benimle tartışmanın bir anlamı yok."

"Hasta değilim hamileyim ve seni ilgilendiren bir şey yok."

Chan derin bir nefes aldı.

"Derdin ne Minho?"

"Derdim sensin Chan. Senden kurtuldum derken yeniden çıkma karşıma."

Chan sinirleniyordu. Terapistin dediğini aklına getirdi. Derin nefesler alıp ver ve ona kadar say. Chan tüm bunları uygulamaya çalışıyordu yoksa yine Minho'nun kalbini kıracaktı.

"O sadece senin çocuğun değil. Tek başına saçma sapan kararlar almaktan vazgeç."

"Hayatımı mahvettiğin gibi onun da hayatını mahvetmene izin vermeyeceğim." Minho hıçkırdı.

"Minho."

"Paraya ihtiyacım olduğu için katlandım her şeye. Eğer geri dönersem yine aynı şeyleri yaşayacağım. Hayatımı yine zehir edeceksin biliyorum. Üstelik bunlarla artık tek başıma baş edemeyeceğim. Senden uzak durmak en iyi tercih olacak." Burnunu çekti.

"Başka bir hastaneye gidiyoruz."

"Sen aklını mı kaçırdın?" Minho telaşla konuştu.

Chan yatağın üzerindeki butona basarak hemşireyi çağırdı. Kısa sürede hemşire geldiğinde Chan serumu çıkarmasını söyledi.

"Hastanın serumu henüz bitmedi. Üstelik doktor bey izin vermeden buradan çıkamazsınız."

Suratsız bir şekilde konuştu.

"Hastanın kolu neden morardı?" Chan kollarını bağlayarak sordu.

"Serumu takarken olmuştur." Hemşire gergin bir şekilde konuştu. Chan bir şeylerin ters gittiğini anladı.

"Serumu kim taktı?"

"Bilmiyorum."

"Serumu çıkarın. Derhal. Zaten bitmiş bile. Doğru düzgün kontrol etmiyor musunuz?" Azarladı.

Minho kolu morardığı için hissettiği baskıyla sızlandı. Çok geçmeden doktor geldi. Şükürler olsun bir aksilik çıkmadan Minho taburcu oldu. Zaten doktor da başından hasta eksilsin diye bekliyordu.

Minho kendini aniden Chan'ın kucağında bulduğunda şaşkınlıkla bakındı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

"Sana başka bir hastaneye gideceğimizi söyledim. Şimdi oraya gidiyoruz."

"Hastanede olmaktan çok yoruldum. Eve gitmek istiyorum."

"Bebeğin durumunu öğrenmeyecek misin?"

"Bu saatte ancak pratisyen hekim bulabilirsin. Üstelik yarın pazar. Pazartesi günü başımın çaresine bakacağım. Şimdi beni Felix'in evine bırak."

Koridora çıktıklarında Felix ve Jeongin onları gördüğünde şaşkınca baktılar. Neler oluyordu?

"Eve gidiyoruz." Chan kucağındaki Minho'yu hafifçe hoplattı.