Biz geldikkk!
Cok cabuk büyüdük, sayenizde. Ama sizden ricam, hayalet olarak kalmayın. Fikirlerinizi, görüşlerinizi belirtin. Bazı okurlar, tek başlarına sınırı dolduruyor ve bu beni çok kırıyor. Yorumları okumayı çok seviyorum ve siz hiç yorum yapmıyorsunuz...
Neyse, hiç sorun değil!
Şimdi, hepinizin sevineceği, sinirleneceği, üzüleceği, krizlere gireceği bölümlere başlıyoruz.
Keyifli okumalar!
♡♡
2000 yılları,
" Babacığım! "
İhsan Akçay, ayaklarına yapışan küçücük bedenle kısık bir gülüş eşliğinde yere eğildi. Sapsarı saçları olan, gözleri çam yeşilini andıran kızının parlak gözlerine baktı.
" Babam, söyle kurban olduğum! " derken bir yandan kızının yanaklarını öpüyor, onu kahkahalara boğarak konuşmasını engelliyordu.
" İhsan! Fazla güldürme, sonra kusuyor gece boyu uyumuyor. " diye yakınarak mutfaktan çıktı Kübra Akçay. Bir yandan salon kapısından kafasını uzatmış daha sonra yanlarına geçmişti.
İhsan Akçay, kızını tek koluyla tutarak karısına eğildi. Ama annesinin yanağını iten küçük parmaklar ile Kübra Akçay homurdanarak yanağını çekti.
" Şu kızına söyle, onu ben doğurdum ben! Ne bu ya, ufacık katkın var ama tüm ilgi sende! " diye yalandan bir sinirle kızına baktığında, anlamasa da güldü kızı.
" Baştan söylemiştim güzelim sana, kimse cazibeme dayanamıyor- "
" Kimmiş cazibene dayanamayan? "
" Cacibe ney demek? "
Cümlesini tamamlar tamamlamaz iki ses aynı anda yükseldiğinde İhsan Akçay duraksadı. Önce kime cevap verse diye düşünürken, karsının gazabına uğramayı ertlemek için kızına döndü.
" Cazibe, güzellik demek bi'tanem. " dediğinde minik kaşları çatıldı. Babasına uzun uzun baktıktan sonra elini ufak sakallara yapıştırdı.
" Şenin şakalın vay, şen jüzel degilşin! "
( Senin sakalın var, sen güzel değilsin! )
İhsan Akçay şaşkınca kızına baktığında, Kübra Akçay kocaman bir kahkaha atarak kızını kocasından aldı.
" Aferin benim kızıma, aynen devam anneciğim. Sende git elini yüzünü yıka, bir daha dışardan gelir gelmez çocuğuma yaklaşma. Mikrop kapacaklar! "
Bir yandan neşeli bir yandan sitemli konuşmasını yaparak salona ilerlediğinde, İhsan Bey arkalarından gülerek kafasını iki yana salladı. Kızı, gün geçtikçe annesini kopyalıyordu.
Onun gibi kıskanıyor, onun gibi yürüyor, onun gibi hareket ediyordu. Temizlik takıntısı, yemek takıntısı, uyku takıntısı şimdiden başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
155 imdat - Ailem -
Teen Fiction" Merhaba, ben Pelin Akçay. Başkomiser Pelin Akçay. Memnun oldum. " Pelin ebeveynlerinin ani ölümü sonrasında, yas tutmaya bile vakit bulamamıştı... Hayatını akademik kariyeri ve kardeşine ayırarak, kendisini bile düşünmeden bir rutin üzerine oturt...
