Bloody Rose///Taekook

Ani Şeylerden Hangimiz Tırsmazdı Ki

Öhm selamlar

Dont forget oy yorum

İnstagramdan ve buradan da takibinizi alırım

İyi okumalar!

(jk)

İlham demişti,ilhamın ne olduğunu dahi bilmeyen birisine ilham olmuştu.Bir dakika,sahi...Bay V bana ilham mı olmuştu?

Kalemi elime alıp saatlerce düşünüp yazamayan ben,aniden gelen duygu seliyle beraber yalnızca birkaç dakikada bitirdiğim bu karmaşık şiir için ilhamım olan kişi miydi Bay V?

Bu,pek de mümkün değildi.

Şu zamana kadar binlerce film izledim,yüz binlerce yer gezdim,milyonlarca şiir okudum fakat hiçbiri bana ilham denen şeyi verememişti,içime doğmamıştı ne kadar etkilensem de.Fakat şimdi...Ah,kafamı bunlarla bozmak istemiyordum.Bu da biraz ironik oldu sanırım,birkaç gün öncesine kadar düşünmekten kendimi odaya kapatıp kafayı yiyecek gibi olan ben değil miydim?

Abimle beraber gezmek istiyordum,aslında daha yeni beraber çıkmıştık dışarı ama yine de çıkmak istiyordum onunla.Gezmek,tıpkı her sene olduğu gibi festivallere katılmak istiyordum.En sevdiğim festival şeydi...Sanırım boya festivali.Etraf rengarenk oluyordu,tüm duyguları hissediyordum sanki şiir okuyormuşum gibi.Zaten festivalleri şiire benzettiğim için seviyordum ya!

Bir dakika,abim demişken...Abimi hiç görmemiştim bugün!Ne yaptığını bilmiyorum.Ben giderdim genelde yanına,ki gitmesem bile mutlaka odama gelir,beni gıdıklayarak kahkahalara boğardı ama şimdi ne bir ses,ne de bir seda vardı ondan işittiğim.Bedenen de görmemiştim.Ruhunu normalde hissederdim içimde,belki de kopması güç değil,imkansız olan bağımızdandır.Ama şuan ruhunu hissedemiyorum.Ne bir mutluluk,ne de bir heyecan hissediyordum.Hemen bir çırpıda kapının kolunu açıp abimin odasına doğru hızlı adımlarla ilerlemeye başladım.Kapıyı bir açtığımda ne görsem beğenirsiniz?

Yastığa kafasını gömmüş,sırt üstü uzanarak ciğerlerinden garip hırıltılar çıkaran abimi.Neyin nesiydi bu şimdi?

"Hyung?"

Ona seslendiğimde normalde direkt yanıma ışınlanırken bu sefer ses etmemiş,yüzüme dahi bakmadan böğürmesine devam etmişti."Hyung dedim!" bir kez daha seslendiğimde zavallı yastığa böğürmeyi kesmiş,yüzüme bakmıştı yorgun gözlerle.

"Ne var Jeongguk?"

"Ne?"

"Ne var Jeongguk,dedim."

"Duydum zaten,tepkine şaşırmıştım sadece.Ne oldu benim dünyalar yakışıklısı hyunguma?" dediğimde yatağa,yanına oturmuş ellerimi ise saçlarına atıp karıştırmaya başlamıştım erkeksi kokan saçlarını.

Burnunu çekti."Hiç,yani...Sanırım ben şey..."

"Hm?"

"Şey işte..."

"Ne diyorsun hyung,söylesene işte!" deyip sesimi yükseltip carladığımda irkilmiş,kaşlarını çatarak dudaklarını aralamıştı.

"Aşık oldum işte amına koyayım,neyini anlamıyorsun?!"

Dur,ne?
Abim?
Abim aşık olmak?
Mümkünatı yok.

Normalde küfretse ağzına çarpabilirdim ama şuan küfretmesinden daha önemli meseleler vardı.

Abim aşık olmuştu!

Neyine mi bu kadar şaşırdım?

Abim yıllardır ünlü aktör olan Park Hyung Si'ye fena abayı yakmıştı ve gözü ondan başkasını görmüyordu,eh adamın abimden haberi dahi yoktu ama önemi yoktu bunun pek.