Güller,meğer ne çok anlam taşıyormuş.
Taehyung'un minik bebeği beyaz olmak için savaşırken üstüne sıçrayan kanlar,olmayan bedeninde kırmızının hüküm sürmesini sağladı.
Kth:Sen tutmadın sözünü meleğim,çok bencilsin.Ama ben tutacağım.
Şaşkınlığımı gizleme zahmetine dahi girmeden ağzımı 5 karış açmış,şaşkın bir biçimde karşımdaki çehreye uzun uzun bakıyordum.Her bir zerresini inceliyor,cümlelerini kavramaya çalışıyordum.Yani,bana söylemişti.
Bana adını söylemişti.
Daha önce hiçbir medyaya,basına veyahut yakınlarına dahi söylemediği gizemli ismini şimdi söyleyivermişti bana aniden.Neden söylemişti ki?
Normalde gözlerine yalnızca 5 saniye bakmaktan dahi çekinirken,şuan öylesine derinlerine iniyordum ki...
"An-anlayamadım..?"
Dediğim şeye,belki de şapşal yüz ifademe gülüp bana eşsiz bir manzara sunmuştu ve bundan hiç mi hiç çekinmemişti.Öylesine güzel bir kare gülümsemeydi ki,âdetâ cennete bakıyormuş gibi hissediyordum.
Kelimelerle ifade edemiyordum hayranlığımı.
"Neyi anlamadın,Jeongguk?"
Adımla sesleniyordu bana.Evet,mesajla yazmıştı adımı birkaç saat önce lâkin adımı onun dudaklarının arasından,tok sesiyle duymak öylesine huzurlandırmıştı ki beni.Adıma anlam vermişti adeta.
Şuana kadar kaybettiğim adıma,o hayat vermişti.
(yazar)
"Cevap vereceksindir diye umuyorum lâkin umutlarım tükenmek üzere,batmak üzere olan bir güneş misali."
"Neden böyle konuşuyorsun?"
"Nasıl konuşuyorum?" tek kaşı havalanarak karşısında şaşkınlık içerisinde içi içine sığmayan tatlı çocuğa yöneltti sorusunu.
"Yani,ne bileyim şey gibi...Şiir?"
"Jeongguk,şairim ben."
"Evet biliyorum ama mesela doktorlar,onlar her gün terimlerle veya jargonlar ile konuşmuyorlar insanlarla.Tıpkı normal insanlar gibi."
"Normal insandan kastın nedir?" sorgular bir ifadeyle çocuğa bakmaya devam ediyordu.
"Ah,affedersin ben,ben cidden onu kasdetmedim yalnızca meraktan sormuştum kırdıysam öz-"
"Doktorlar,onlar yaptıkları işi hissetmezler,hissedemezler.Onların amaçları vardır.İşte ayrıldığımız noktadır burası."
"Ne demeye çalışıyorsunuz?"
"Yani diyorum ki,onların tek amaçları insanların sağlığına kavuşmaları ve amaçları uğruna ter dökerler.Fakat biz,en azından ben öyle değilim.Benim bir amacım yoktur.Ben birine hitap etmem.Yalnızca tatmin olurum.Aslında nasıl ve ne ile tatmin oluyorum ondan da emin değilim,anlık geliyor.Zaten şairlik emin olmamaktır.Ben duygularımla yazarım,hissetmeden yazmam.Zaten duygularım olmadan bir hiçten ibaret değil miyim?Rastgele bir şeye yazmam ben eserimi,hissederim.Şair dediğin kafa yormaz,ilhamı geldiğinde alır kalemini ve yazmaya başlar."
Gencin kafası bir hayli karışmıştı ama aynı zamanda hayatın,döngünün farkına varmıştı."Bu çok...etkileyiciydi.Teşekkür ederim."
"Ne için?"
"İlhamımı buldum sanırım."
"Ah,adına sevindim."
"Ne yani," ellerini havaya kaldırarak meraklı bir biçimde devam eder Jeongguk."Sormayacak mısın?"
"Neden sorayım Jeongguk?Bana bir katkısı olmayacak."
"Her şeyi katkı amacıyla mı yaparsınız?"
"Dediğim gibi,amacım yoktur,bana amaçtan bahsetmeni istemem.Amaç,insanların yalnızca şu geçici dünyada kendine çektirdikleri zulümden ibaret.Öyle ki,insanlar amaçları doğrultusunda canlarına dahi kıyabiliyor."
"Anlıyorum."
"Umarım cidden anlıyorsundur Jeongguk." soluklanıp kapattığı dudaklarını tekrar araladı."Ayrıca,soruna ithafen şunu söyleyeyim:İlham paylaşılmaz Jeongguk,ilham senin hislerinden oluşan bir his bulutudur.Mantığını katmazsın işin içine,katamazsın.Şiire başlarken felsefe yapmazsın,mantık arayamazsın.İstersen dene,dene fakat başarısızlığı görmeye hazırla kendini."
"Bir sorum var.Sorabilir miyim?"
"Ah,sorular.Elbette Jeongguk,sor."
"Güller,senin ilhamın onlar mı?"
Taehyung,gözlerini köprünün karşısındaki gecenin karanlığında üzerine ay ışığı ve yansıması düşen gölete bakarak hiçbir cevap vermediğinde,uzun bir sessizlik hüküm sürüyordu.Ne Jeongguk sormaya cesaret edebiliyordu,ne de Taehyung cevaplamayı istiyordu.
Etrafta nefes sesleri dışında herhangi bir ses duyulmadığı esnada aniden cesaretini anca toplayıp ince dudaklarını araladı Jeongguk."Adını neden bana söyledin?"
Kendine dönen olağanüstü çehrenin sahip olduğu derin,kahve gözlere odaklanıp cevabını almadan susmayacağı konusundaki kararlılığını Taehyung'a meydan okurcasına gösteriyordu keskin bakışlarıyla Jeongguk.Taehyung'un yüzü tekrsr gölete düştüğünde Jeongguk tekrar sormak için dudaklarını araladığı esnada tok ses kulaklarını delip geçmişti."Hissettim."
"Neyi?"
"Bilmiyorum Jeongguk.Hislerin adını koyamazsın.Yalnızca hissettim,en derinlerimde hissettim."
¬¬¬¬¬
SIRF YANLIS ANLAYIN DİYE 2 3 PARAGRAFI NET YAZMADIM HEHEH
Bu arada dont forget oy yorum?
İnstadan buradan followlamayı unutmayın
Tamam en ingilizce sensin luzia tamam
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
