එදා දවසත් ගෙවිලා යද්දී පහුවදා උදේම අප්පච්චි මාව හොස්ටල් එකට ගෙනත් දැම්මේ මම ලෙක්චර්ස් තියෙනවා කියලා කියපු නිසයි... උදේම ලෙක්චර්ස් නොතිබ්බත් හෙට දීර් ගමේ යන නිසා මට ඕන උනේ අද දවසේ එයාගේ ඇස් මානේ ඉන්න...
"උඹේ අර ඩාන්ස් එකත් කලා උළෙලට හදපු මේඝ පේජ් එකේ දාලනේ ඒක මාර විදිහට ෂෙයා වෙනවා බං...."
නැගිට්ට වෙලේ ඉඳන් ෆෝන් එකට මූණ ඔබන් ඉන්න ඉරේෂයා කිව්වේ මමත් ඒ පේජ් එකට ගිහින් වීඩියෝ එක බලද්දි...
කිව්වත් වගේම ගොඩක් අය ඒක බලලා කමෙන්ට් කරලා ෂෙයා කරලා තියෙද්දී මගේ නම් ඇඟත් හිරි වැටිලා ගියේ එදා කලා උළෙල දවස මතක් වෙලා...
දැන් මේ ගැනත් අයියා දන්නවද දන්නේ නෑ....
කල්පනා කර කරම මම ඒකේ ලින්ක් එක කොපි කරලා දීර්ට යැව්වේ වේලස්සනම කියලා තියෙන එක හොඳයි කියලා දන්න නිසාමයි...
"අද ලෙක් හවසනේ තියෙන්නේ... මොකද කරන්නේ උදේ වරුවේ??"
ඒ අතරේ කසුන් ඇහුවේ අපි කට්ටියම දිහා බලලා වෙනකොට ගීෂාන් බැලුවේ මගේ දිහා...
"කොහෙ හරි ඇවිදලා එන්න තිබ්බා බං... ඒත් ඉතිං ඔය සමහරු පවුල් පන්සල් වෙලානේ... අයිතිකාරයෝ කැමති වෙයිද දන්නේ නෑ...."
ගී ගේ කතාවට අපේ උන් ටික මගේ දිහා බැලුවේ මගේ මූණ රතු වෙලා යද්දි....
"අඩෝ අඩෝ... බලු වැඩ කරන්න එපා යකෝ... අපිටත් නොකියම තොපි සෙට් උනාද ආ??"
රුසිරුවා මගේ ළඟට ඇවිත් කරට අතකුත් දාගෙන ඇහුවේ මම බිම බලාගෙනම හිනා වෙද්දි...
"ඒකත් ජය සිරි මංගලම් නේද එහෙනම්...."
"අඩෝ මේ කැම්පස් එක ඇතුලේ ගහන්න පුළුවන් සුපිරිම කොක්ක එහෙනම් අපේ මහියා ගැහුවා ආ.... "
උන් ටිකගේ ඉවරයක් නැති විහිලු මැද්දේ මම ඉතිං වෙච්ච දේවල් කියද්දී උන්ගෙන් බේරුමක් නැති උනේ මොනා හරි ඕන කියලා... ඉතිං ඒ නිසාම මම ෆෝන් එකත් අරන් රූම් එකෙන් එළියට ආවේ දීර් ට කෝල් එකක් ගන්න හිතාගෙන.....
"ගුඩ් මෝනින් චූටි....... "
කෝල් එක ආන්සර් කරපු ගමන්ම එයා කියද්දී මගේ මූණේ ඉබේම ඇඳුනේ හිනාවක්...
YOU ARE READING
ඔ හු (Yizhan) ✔️
Fanfictionදන්නවද?? උඹේ ඔය අහිංසක ඇස් මට මාවම අමතක කෙරෙව්වා... උඹේ ආදරේ මාව උමතු කරද්දී මට මාවම අමතක උනා මගේ පණ.... ඉතිං මම උඹට ආදරෙයි.... උඹ වෙනුවෙන් මරන්න උනත් මැරෙන්න උනත්.... 💚❤️
