"ඕන් එහෙනම් කට්ටියම සාධුකාරයක් දීපල්ලා....."
පහුවදා උදේම අපි පිටත් උනේ වැඩේට අපි තෝර ගත්ත ඉස්කෝලේ අම්පාර පැත්තේ නිසා.. යන්න එන්නම ගොඩක් වෙලා යන නිසා ඉරිදා ගිහින් සඳුදා එන්න යෝජනා වෙද්දී බැච් එකේ හැමෝවම එක්ක යන්න අපිට පුළුවන් කමක් තිබ්බේ නෑ... ඒ නිසාම අපේ බැච් එකෙන් විස්සයි අයියලගේ බැච් එකෙන් දහයි තමයි ගමනට සම්බන්ධ උනේ...
කට්ටියම හිත් වල සතුටින් ගමන පිටත් උනාට මට නම් ඒ හැටි සතුටක් දැනුනේ නෑ.. මොකද ඊයේ රෑ මට ලැබුනු සතුට උදේ බස් එකට නගිද්දිම නැති වෙලා යද්දි මේ ගමන යන්න ඕනම නිසා ගමනට පිටත් උනා මිසක් යන්න තරම් ආසාවක් මට තිබ්බේ නෑ...
මට කොහොමත් මේ වගේ ගමන් හුරුත් නැති නිසා මම බලන් හිටියේ කෑ ගගහා සිංදු කිය කිය නටන අපේ උන් දිහයි අයියලා අක්කලා දිහායි.. වටේම බල බල හිටපු මගේ ඇස් මගේ දිහාම බලන් ඉන්න කෙනෙක් ළඟ නතර වෙද්දී මම ඉස්සරහ බලාගෙන ෂටර් එකට ඔලුව තියාගත්තේ උදේ පාන්දර උනත් ලොකු ඔලුවේ කැක්කුමක් දැනෙද්දි..
මට තේරෙන් නෑ මම මොකද්ද කරන්න ඕන කියලා... එයා එක එක වෙලාවල් වලට හැසිරෙන විදිහ වෙනස්...
අහක බලාගෙන ෂටර් එකට ඔලුව ගහ ගත්තත් මට දිගින් දිගටම මතක් උනේ යුදීශ් අයියව විතරමයි..
ඊයේ රෑ හොස්ටල් එකේ තාප්පෙට මාව තද කරන් පිස්සු කරපු එයා අද ඉන්නේ මුකුත් නොවුන ගාණට... හැමදේම ඉවසන්න පුලුවන්... ඒත් අර එයාගේ කලින් ගෑණු ළමයා කියන කෙල්ල එයා ළඟම වාඩිවෙලා ඉන්නවා දකින එක මට දරාගන්න බෑ...
"ට්‍රිප් යන්න ආවේ නිදා ගන්නද??"
කට්ටිය කෑ ගගහා නට නට ඉන්න නිසා මගේ සීට් එකේ මම විතරක් ඉද්දි කන ළඟින්ම ඇහුන හඬට මම ගැස්සිලා ඔලුව ඉස්සුවේ ආපු කෙනා මගේ දිහා කට කොනින් හිනා වෙලා බලන් ඉද්දි...
"ට්‍රිප් එකක් නෙමෙයි ආවේ... සමාජ සේවයක් කරන්න යන්නේ..."
බස් එකට නැග්ග වෙලේ ඉඳන් තිබ්බ කේන්තියටත් එක්ක මම එහෙම කියනකොට එයා ඇස් දෙකත් හීනි කරලා මගේ දිහා බැලුවා....
"ඒ උනාට බලනවකෝ... තමුසෙගේ යාලුවෝ මගේ යාලුවෝ හැමෝම මේක ට්‍රිප් එකක් විදිහට එන්ජෝයි කරනවා.... "
YOU ARE READING
ඔ හු (Yizhan) ✔️
Fanfictionදන්නවද?? උඹේ ඔය අහිංසක ඇස් මට මාවම අමතක කෙරෙව්වා... උඹේ ආදරේ මාව උමතු කරද්දී මට මාවම අමතක උනා මගේ පණ.... ඉතිං මම උඹට ආදරෙයි.... උඹ වෙනුවෙන් මරන්න උනත් මැරෙන්න උනත්.... 💚❤️
