"අයියේ අප්පච්චි........."
ජොගින් රෝඩ් එකේ ඈතින් එන අප්පච්චිව දැකලා මට හීන් දාඩිය දාද්දි මම බැලුවේ යුදීශ් අයියා දිහා...
"අනේ අයියේ... මට අමතක උනා අප්පච්චි හැමදාම හවසට මෙහෙ ජොගින් එනවා කියලා... දැන් මොකද කරන්නේ..."
නියපොතු ටිකත් හප හප මම කියෙව්වේ පිස්සුවෙන් වගේ වෙද්දි යුදීශ් අයියා නම් හිටියේ මෙලෝ ගාණක් නෑ වගේ...
"ඔය ෂර්ට් එක ගලවලා දෙන්න...."
"අහ්??"
"අහ් අහ් නෙමෙයි අනේ... ඔය ෂර්ට් එක ගලවලා දෙන්න ඉක්මනට.... "
තාමත් අප්පච්චි අපි ඉන්න හරියට ඇවිත් නැති නිසාම මම යුදීශ් අයියගෙන් එයා ඇඳන් හිටපු ෂර්ට් එක ඉල්ලුවා...
"ඒක දුන්නම මට මොකද්ද තියෙන්නේ??"
"ඇයි අනේ ඔයා ඕකට යටින් ටී ෂර්ට් එකක් ඇඳන්නේ ඉන්නේ... අනේ ඉක්මනට දෙන්නකෝ අයියේ.... "මට දැන් ඇඬෙන්න වගේ... අප්පච්චි දැක්කොත් එහෙම මෙතනම මගේ කණ පලලා ගෙදර එක්කන් යයි... අනේ දෙවියනේ අපිව බේරගන්න...
ඒ එක්කම යුදීශ් අයියා එයාගේ ෂර්ට් එක ගලවලා දෙද්දී මම දඩිබිඩි ගාලා මගේ ටී ෂර්ට් එකට උඩින් ඒක ඇඳ ගත්තේ යුදීශ් අයියා දාගෙන හිටපු කැප් එකත් ගලවලා අරන් මම මගේ ඔලුවේ දා ගද්දි...
"යකෝ මගේ කැප් එක..."
"ඔයාගේ කැප් එක වගේද මගේ ඔලු ගෙඩිය... දැන් දඟලන් නැතුව ඔහොම ඉන්න හොඳේ...."
ටිකෙන් ටික අප්පච්චි අපි හිටපු හරියට කිට්ටු වෙද්දි හොඳ හුස්මක් ගත්ත මම කැප් එකත් හොඳට මූණේ ඉස්සරහ ටික වැහෙන්න දාගෙන යුදීශ් අයියගේ පපුවට මූණ ඔබා ගත්තේ අයියා ගැස්සිලා යද්දී...
YOU ARE READING
ඔ හු (Yizhan) ✔️
Fanficදන්නවද?? උඹේ ඔය අහිංසක ඇස් මට මාවම අමතක කෙරෙව්වා... උඹේ ආදරේ මාව උමතු කරද්දී මට මාවම අමතක උනා මගේ පණ.... ඉතිං මම උඹට ආදරෙයි.... උඹ වෙනුවෙන් මරන්න උනත් මැරෙන්න උනත්.... 💚❤️