"මේ ඉතිං අපේ පණ තමයි...."
මම එතනින් වාඩිවුනහම අප්පච්චි මගේ කර වටේ අතක් දාලා කිව්වේ අපි ඉස්සරහ ඉඳන් හිටපු සෙනේෂ් අයියටයි එයා එක්කම හිටපු තව ගෑණු කෙනෙක්ටයි... මම හිතන්නේ ඒ එයාගේ අම්මා...
"මට අපේ සේෂ් ගෙදර ඇවිත් දවසක් මේ පුතා ගැන විස්තර ගොඩක් කිව්වා... මමත් ඉතිං බලන්න ගොඩක් ආසාවෙන් හිටියේ... අපි අවුරුද්දකට කලින් කරපු යෝජනාවට කල් ගිහිල්ලා හරි අමරසූරිය මහත්තයලා කැමති උන එක ගැන අපිට හරි සතුටුයි...."
මොනවද මේ කියන්නේ?? අවුරුද්දකට කලින් කරපු යෝජනාව??
මම සෙනේෂ් අයියා දිහා බැලුවා උනත් එයා අහක බලන් ඉද්දි මම කල්පනා කරේ මේ මොනවද වෙන්නේ යන්නේ කියලා...
"ඇත්තටම මිසිස් රාජසූරිය... සෙනේෂ් පුතා එදා අපේ පුතාට විවාහ යෝජනාවක් අරන් එද්දි මගේ හිතේ අකමැත්තක් තිබ්බේ නෑ... මොකද මේ දරුවව මම නොදන්න දරුවෙක් නෙමෙයි නිසා... ඒත් ඉතිං ඒ වෙනකොට අපේ එක්කෙනත් කැම්පස් ගිහින් නිදහසේ හිටපු නිසයි මමත් පාඩුවේ හිටියේ..... "මොනවද අප්පච්චි මේ කියවන්නේ.... අවුරුද්දකට කලින් ප්රපෝසල් එකක්?? ඒකත් සෙනේෂ් අයියාගෙන්... එතකොට එයා අපි ළඟට වෙලා කරේ බොරුවක්ද?? යාලුකමක් පෙන්නලා කතා බහ කරලා තියෙන්නේ ඒ වගේ හැඟීමක් හිතේ තියන්ද....
මගේ හිත මගෙන්ම ප්රශ්න දාහක් අහද්දී මට මේ දැන් දීර්ව හොයාගෙන යන්න හිතුනා....
"අපි මේවා පුළුවන් ඉක්මනට එකලායසක් කරගමු මිස්ටර් අමරසූරිය... මොකද ඉතිං මහීක පුතාට මැරි කරා කියලා එයාගේ ස්ටඩීස් නවත්තන්න ඕන නෑනේ....."
සෙනේෂ් අයියගේ අම්මා මගේ දිහා බලලා හිනා වෙලා කියද්දී මට ඇත්තටම එයාලා ගැන හිතලා හිනා ගියා...
YOU ARE READING
ඔ හු (Yizhan) ✔️
Fanfictionදන්නවද?? උඹේ ඔය අහිංසක ඇස් මට මාවම අමතක කෙරෙව්වා... උඹේ ආදරේ මාව උමතු කරද්දී මට මාවම අමතක උනා මගේ පණ.... ඉතිං මම උඹට ආදරෙයි.... උඹ වෙනුවෙන් මරන්න උනත් මැරෙන්න උනත්.... 💚❤️