6: Gossip

12 1 0
                                    

VESPER

I sigh as I massage my temple. I close my eyes and lean my back in my seat. I'm already inside the carriage waiting for my father to return but the conversation I had with that magician keep on bugging me which makes my blood boil in anger.

Muli akong napabuntong hininga. Naiinis pa rin ako sa tuwing naaalala ang mga mata niya. Ang mga mata niyang tila hinuhusgahan ang buong pagkatao ko.

I mean, ano naman ngayon kung anak mayaman ako? Ano naman ngayon kung isa akong noble at walang ibang alam kung hindi ang magsayang ng pera. First of all, hindi niya naman pera 'yon, bakit siya galit na galit? Second it's my father's money and father gave it to me, so it's up to me how I spend them. This has nothing to do with him, he should not concern himself with it.

It's not as if I'm wasting his money. Hindi ko alam kung bakit may galit siya sa akin gayung ito naman ang unang beses na pagkikita namin

"Tsk!" Wala sa sariling napairap ako sa hangin.

Isa pa 'yang koneksyon na sinasabi niya. Galit na galit siya kasi maraming koneksyon ang pamilya ko tapos siya wala? How stupid. Getting angry to people who have everything he doesn't have. Isn't that just plain jealousy?

My mood didn't get any better even after we arrived at our estate. Father needs to leave afterwards for work and I went straight to my room to do some embroidery like I've always did.

And just like that time passes by. Two weeks had already passed but that magician's face and words never left my mind kahit ano'ng gawin ko. Kapag pipikit ako ay kusang pumapasok sa isip ko ang mga mata niyang mapanghusga at kapag mag-isa lamang ako ay tila naririnig ko ang sinabi niya noon sa akin.

The more I remember him, the more I become angry and pissed off that I want nothing but return to the Magic Tower and snap his good for nothing neck!

"My Lady!" Agarang kinuha ni Abby ang panulat na hawak ko. Puno ng pag-aalala nitong sinuri ang kamay ko kung may sugat ba o wala.

Sa lalim ng pag-iisip ko, hindi ko namalayang nabali na pala 'yong panulat sa kamay ko.

"Ayos ka lang ba My Lady?"

"I'm fine, Abby. May mga naiisip lang ako." Hinayaan ko na lamang ito na punasan ang kamay ko na puno ng tinta. Kinuha nito ang nabaling panulat ko at tinapon.

I sigh.

"Bakit hindi muna kayo mag lakad-lakad sa harden upang magpahangin, My Lady? The flowers are in full bloom, it might help you think clearly." Suhestyon nito.

Ilang sandali rin akong nag-isip bago sinunod ang payo niya. Abby helped me change my dress and gave me an umbrella upang hindi mainitan sa paglalakad.

Hindi ko na maalala kung kailan ako huling umapak dito sa harden dahil naging abala rin ako sa mga social gatherings sa high society. As the only daughter of Duke Vallerian Von Frontera, I have a significant impact and fame to the society. A lot of people will want to be on my good side and befriend me.

Kaya naman hindi maiiwasan na halos gabundok na invitations ang dumarating sa akin. There were birthday paties, balls, tea parties and a lot more. Of course I can't attend all of those gatherings, so I only choose to attend those gatherings that will have significant effect to our family's image.

[√]Lady of the White RoseWhere stories live. Discover now