Part 31
Unicide...
"နွေဦး..."
ဆေးရုံအင်္ကျီအားချွတ်ခါ အပြင်အဝတ်လဲနေသော နွေဦးသည် တပ်လက်စ ကြယ်သီးအား တပ်ရင်းပင် အကိုညီသု့အား လှည့်ကြည့်လာမိသည်..။
"ဆေးရုံဆင်းရတော့မှာလား.."
"အင်း..." ဟူသည့် စကားတစ်လုံးထဲသာ အဖြေပြန်ပေးရင်း သူချွတ်ထားသောဆေးရုံအဝတ်တို့ကို ပြန်လည်ခေါက်သိမ်းနေမိသည်..။ ညီသု့ကတော့ ပြောရမည့်စကားအား အစပင် ရှာ၍မတွေ့သေးချေ။
"အကိုညီသု့ ဘာကိစ္စပြောမလို့လဲ..."
အင်တင်တင်ဖြစ်နေသည့် ညီသု့မျက်နှာကို ရိပ်မိသွားသည့် နွေဦးက စကားအစဖော်ပေးလာသည်။
ထိုအခါမှ ညီသု့က ခေါင်းတဆက်ဆက်ညှိမ့်ပြလာရင်း...
"တကယ်တော့ ဆရာ့အကြောင်းပါ..."
နွေဦး သက်ပြင်းကို သူရောကိုယ်ပါ ကြားရလောက်တဲ့အထိ ချပစ်ရင်း နားမထောင်ချင်ဘူး ဆိုသော ပုံစံပြလာသည်..။
"ဒီကိစ္စကို သေသေချာချာ မရှင်းပြနိုင်သေးပေမဲ့ ကျေးဇူးပြုပြီး ဆရာ့ကို အထင်မလွဲပါနဲ့... ဆရာ့အတွက် ပိုပြီးနစ်နာနေလို့ပါ..."
ညီသု့စကားကြောင့် နွေဦး အ့ံဩရသလို စိတ်ပျက်သွားသလိုပါ ခပ်ထေ့ထေ့လှောင်ပြောင်ပစ်လိုက်သည်။
"အကိုညီသု့ ခင်ဗျားစကားက သူများကြားရင် မသိရင်ဘဲ ကျွန်တော်က ခင်ဗျား ဆရာအိမ်ပေါ်တက်ပြီး နှိပ်စက်နေတယ်ထင်ပါအုံးမယ်.. ကြည့်ကြပ်ပြောပါအုံး ဘယ်သူက နစ်နာမှာလဲ..."
ဒေါသက ဟံသာဦးနဲ့ကိုယ့်အကြား နှစ်ဦးတည်းသာဖြစ်လို့ ဘေးလူအပေါ် မပုံချခဲ့တာ.. ခုတော့ သူ့တပည့်ဆိုသည့် လူကစကားကို မျက်နှာပြောင်တိုက်လို့ပါလား... ဟံသာဦးနောက်လိုက် ဆိုပေမဲ့လည်း ကိုယ် အားကိုးခင်မင်ရသည့်သူမို့ မိတ်ဆွေတယောက်လိုသာ ခင်တွယ်မိသည့် ကိုယ့်အပစ်ပါလေ...
"ဘာလဲ အကိုညီသု့ ခင်ဗျားဆရာကို ကျွန်တော်က ဓားနဲ့ထိုးလိုက်လို့ နစ်နာသူဖြစ်သွားရတာလား... ဒီကြားထဲတွေမှာ ကျွန်တော် ကြမ်းပိုးတကောင်နီးပါး သူနှိပ်စက်တာ ဘာမဆို အကုန်သည်းခံပြီးနေနေခဲ့ရတာ... အဲ့တော့ အခု ကျွန်တော်က ပစ်မှုကျူးလွန်သူကြီးလား.. ခင်ဗျားလည်း တော်တော်အရှက်မရှိတာဘဲ..."
